Het begon alweer 7 dagen geleden, op zondag 18 januari, de dag dat we beide naar Bangkok vlogen maar via een andere route. Ik vloog met KLM naar Moskou om, na een helse tussenstop van 8 uur, door te vliegen met AeroFlot, de Russische nationale vluchtmaatschappij. Veel chagrijnige Russen en een ervaring rijker. Ellen vloog met Air France naar Parijs en na 2 uur wachten weer in een ander Air France toestel te stappen naar Bangkok.
Een uur of 10 later stonden we beide aan de grond in Bangkok, Ellen heeft hier op mij staan wachten en samen konden we het avontuur beginnen in de wilde stad. De trein bracht ons de stad in en de taxi vervolgens braaf naar ons hostel. Lucky House in het backpackers centrum van deze metropool.
De aziatische cultuur deed ons beide veel denken aan Jakarta waar we zulke goede herinneringen aan hadden en het voelde weer een beetje als thuis.
De dag gevuld met een verkenningstocht door een deel van het toeristsche centrum van de stad, Khao San Road, waar echt alles weer overvloedig aangeboden wordt. De starbucks kon ik niet overslaan en de straat tentjes moesten ook worden geproefd. Voor de mensen die er zijn geweest, het deed ons denken aan Kuta Bali, de drukte, de toeristen, de verkopers, alles...
Na een middag dutje werd het avond en stond er Mie met kip van de straat op het menu. Na wat rond struinen zijn we in een top tentje beland waar een hele relaxte sfeer hing. Hier hebben we een aantal Leo biertjes gedronken en toen het ging sluiten weer, via Khao San Road, naar ons hostel gelopen. Het sluit hier, tot onze verbazing, allemaal al vrij vroeg, rond 12 uur gaat alles dicht.
Dag twee begon met het idee om zoveel mogelijk tempels te zien, hier zijn we dan ook een heel eind mee gekomen, te beginnen met het Koninklijk Paleis dat meer pracht en praal vertoond dan mooi is. Het is een gebied ter grootte van ongeveer 40 voetbalvelden gevuld met grote gebouwen, tempels, gouden koepels, en duizenden buddha's. Alles glimt en shined en zonder zonnebril niet uit te houden. Een leuke bijkomstigheid, de lucht was hier strak blauw, iets wat wij niet gewend zijn van Jakarta. Als kroonjuweel kun je in dit complex de Emerald Buddha vinden, die overigens gewoon van smaragd gemaakt is, met zijn eigen, seizoensgebonden, klederdracht.
De volgende tempel was Wat Poh maar onderweg werden we aangesproken door een man die ons vertelde dat deze dicht was rond het middaguur en dat we beter in de tussentijd naar wat andere tempels (die volgens hem wel open en gratis waren) konden gaan met zijn Tuk Tuk meneer. En dit voor slecht 1 euro voor een rit van 2 uur, ik vond het maar vaag en vertrouwde het al niet helemaal maar we zijn toch gegaan. Na de eerste stop bij wat Buddha's reden we door naar de tweede stop, een kledingzaak. Hier werd van ons verwacht dat we net deden of we erg geintereseerd waren in zijn kleding en maatpakken alvorgens weer te vertrekken. Dit waren we echter niet en dat vertelde we de verkoper dan ook gewoon. Hij wees ons weer de deur en de Tuk Tuk meneer vond dit niet prettig. Wij begrepen het nog niet helemaal maar kregen een kaartje in onze handen gedrukt waarop stond dat hij gratis benzine kreeg als wij de verkopers bezig hielden.Hier begon de onenigheid, wij boden hem 100 Baht/2,50 euro voor zijn bezine als hij ons gewoon langs die tempels reed, maar nee dat wilde hij niet. Hij stopte voor de volgende kledingzaak en hier werden wij, en hij, een beetje boos. Uiteindelijk ging hij niet akkoord met de 100 baht en verzocht ons dwingend zijn Tuk Tuk te verlaten. Wij weigerde te betalen en hij reed woedend weg!
Na dit kleine avontuurtje zijn we snel in een taxi gestapt en terug gereden naar ons hotel. Hier hebben wij na een kleine stop weer een taxi gepakt die ons voor een klein bedrag afzetten bij Wat Poh.
Wat Poh is naast een groot complex met veel buddha's en veel tempeltjes, koepels, goud en bling, vooral bekend om een gigantische liggende Buddha met een lengte van 44 meter. Hier hebben we weer alle hoeken en gaatjes bekeken.
Tijdens het struinen kwamen we een stel tegen dat ik op moskou had ontmoet, en we hebben ze vervolgens meegevraagd naar een skybar waar wij die avond heen wilden gaan. Dat leek hun leuk en om 21:00 diezelfde avond zaten we weer in een taxi, dit keer richting het zakencentrum.
Op de top van het gebouw bevindt zich de skybar waar een deel van The Hangover is opgenomen, de drankjes waren niet te betalen en we zijn na een aantal foto's dan ook weer lachend de deur uit gegaan. De skyline viel ons ook nog redelijk tegen want de omliggende gebouwen zijn helemaal niet hoog.
Terug bij Khao San Road zijn we vervolgens naar het zelfde barretje als de vorige avond gelopen en daar met bier in een relaxte stoel beland. Na veel gezelligheid werden we door het personeel weggekeken om 1 uur (een uur na sluitingstijd) en vonden we ons heil in een 24uurs bar. Wij vroegen Rianne en Justin naar hun plannen, en zij zouden een aantal maanden door Thailand reizen, ze hadden dus alle tijd. Wij wilden die volgende dag naar Ayutthaya en hebben voorgesteld die met z'n 4en te doen. Zo doende waren de plannen gesmeed. De volgende dag begon hoofdstuk twee, en verlieten we Bangkok.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten