3 Chiang Mai Jungle Tour - Thailand 2015

Ik zal verder gaan waar we vorige keer gebleven waren. Na het fixen van het hostel zijn we met onze reis compagnon op straat nog iets gaan eten. De volgende ochtend uitgeslapen en toen weer fris en fruitig op pad gegaan. Op fietsen hebben we door de stad gereden en, verrassend genoeg, weer veel tempels en Buddha's gezien.

Eigenlijk denk ik: de zoveelste tempel, honger!

Die dag hebben we ook een jungle tour geregeld, 2dagen 1nacht. Deze heeft plaatsgevonden van zondag (25jan) tot maandag (26jan). 
Chiang Mai is een leuke stad, er hangt een leuke sfeer en er zijn veel toeristen. Die avond zijn we op aanraden van anderen naar Zoe in Yellowbar geweest, dit is een leuke plek om een drankje te drinken maar het deed ons meer aan een stap-vakantie denken als Cherso. Op een gegeven moment liep het dan ook uit de hand en werden er drie jongens uitgezet. Daar bleef het niet bij, want ze werden door de guards erg hardhandig op straat gegooid waarna een knokpartij ontstond.







De dag erna was een rustig dagje, vooral om weer wat dingen te plannen. Zo zijn we naar een internet café geweest, wat 15 baht (€0,40) per uur kost. Hier hebben we geprobeerd een back-up te maken van de foto's tot nu toe maar dit ging niet heel snel. Na hier twee uur te hebben gezeten, hebben we aan de overkant van de straat bij een super leuk uitgegroeid straattentje, genaamd Funkymonkey, heerlijke hamburgers gegeten. Ja, toch even wat Westers eten tussendoor. 

Funky Monkey!

Verder hadden we via het hostel bustickets naar Pai gekocht (de bus waar we nu in zitten), en ook geregeld dat zij onze treintickets terug naar Bangkok gingen kopen.

Na al dat regelen was het tijd voor iets leuks. Dit was de ontmoeting met Marijke en Har. Zij wonen met hun twee kinderen in Chiang Mai, het leek ons erg leuk om hen te ontmoeten! Dit was dan ook super. Veel verhalen uitgewisseld en tips gehad. De tijd vloog voorbij, en zo maakten we een nieuwe afspraak voor 28jan om naar hun huis te gaan. We kijken er erg naar uit om dat te zien en meer verhalen te horen.

Op de olifant!

Die avond was het tijd om de tas weer in te pakken want de volgende ochtend moesten we om 6 uur vertrekken voor de jungle tour.

Zo gingen we met een super leuke groep van 10 mensen op avontuur, afkomstig uit Duitsland, Frankrijk, Italië, Estland en Amerika. Deze trip leek op de tours die we in Indo ook gedaan hebben, al ging het hier meer over het overleven. Zo moesten We zelf fruit uit de bomen schieten met een katapult, ratten vangen voor het ontbijt en helpen met koken. 

Chup!

Onderweg naar de jungle stopten we eerst om olifanten (ook wel dikkerds genoemd) te wassen en te rijden. Het rijden deden we zonder stoeltjes en dat schommelt lekker heen en weer. Het meest toeristische ding om te doen in Thailand natuurlijk maar alsnog erg de moeite waard. De olifanten konden ons kusjes geven, wat een rare en natte zuig achtige kus was en er ook nogal humoristisch uitziet .
Na een trekking van een paar uur, kwamen we bij een village waar we zouden overnachten. Het is lastig of eigenlijk onmogelijk om met de mensen van daar te communiceren maar toch lijkt het alsnog ze het leuk vinden dat we er zijn. Het avondeten was heerlijk en na wat kaarttrucs rond het kampvuur (zoals altijd met zo'n trip) zijn we gaan slapen. 

Ellen met der hoofdlampje

Hots, groot mes joh!

Na een heel koude nacht van weinig slaap, was het tijd om de ratten vangst te bekijken, deze klaar te maken voor het eten, en brood te roosteren boven het kampvuur. Volgens gingen we weer op pad. Dit deel lopen was voornamelijk over de top van bergen waardoor we een prachtig uitzicht hadden. Onderweg zijn we bij een schooltje gestopt . Vanaf daar verder met het busje (ook wel een pick-up genoemd) naar de rivier waar we op bamboevlotten de rivier af gingen. Dit klinkt heftiger dan het was al was het wel leuk! Volgens reden we door naar een waterval, de grootste in Thailand. Hier snel een duik genomen want het water is natuurlijk ijskoud en toen weer terug naar het hostel. Als afsluiter zijn wel met een deel van de groep nog wat gaan drinken bij een rooftopbar. Wat ons nu wel duidelijk is, is het verschil tussen het droog- en regenseizoen. Tijdens de trekking was het dit keer niet glibberen en glijden, maar daarentegen is het landschap een stuk droger en minder groen.

Wist je dat....
- Ze hier trouwens ook links rijden, op de fiets is dat soms nog wel verwarrend. 
- Banana Roti ons favoriete eten tot nu toe is, als toetje tussendoortje of wat dan ook. Daarnaast vallen alle typische Thaise gerechten ook in de smaak.
- De taal erg lastig is om te leren, verder dan "Sah Wah Dee Kha" (Hallo voor vrouwen) "Sah Wah Dee Khap" (Hallo voor mannen) en "Khap Khun Kha/Khap" (Bedankt) komen we nog niet.
- Rijden onder invloed gebeurt hier gewoon, mocht je gepakt worden moet je een boete van maar liefst 100 baht betalen (€2,50). Dit is niet uit eigen ervaring. 
- Europese auto's zijn hier nog veel duurder dan bij ons. Er moet namelijk een import tax van 2,7 voor betaald worden. Dus het bedrag zoals in Europa keer 2,6. 
- het Nederlandse woord 'mooi' betekent 'kut' in het Thais.

2 Ayutthaya Avontuur - Thailand 2015

Dus.....zo gezegd zo gedaan stonden wij, Justin, Rianne, en wij(wij) voor de Starbucks op een taxi te wachten die ons naar het station wilde brengen, een rij van 10 taxis was nodig om de juiste te vinden maar we zaten erin. Op het station bleken de kaartjes slechts 20baht/50 cent te zijn, en dat voor een reis van 1,5/2 uur. Ayutthaya is een stad die wordt gesierd door oude ruines en niet door goud en glimmers. Door de Birmanezen is alles kort en klein geslagen maar nu is het een rustige toeristen stad zonder veel gedoe.
Na een pondje en een tuktuk, inchecken in het hostel en 4 fietsen gefixt te hebben dreef onze honger ons naar de hoek van de straat, een top tentje met lekker voer.

De fietstocht bracht ons langs allerlei vervallen tempels, de een nog groter dan de ander en zeker indrukwekkend. Naast al het moois bleek het ook nu weer erg gezellig met onze reisgenoten en dus zijn we weer in een het zelfde tentje beland voor het avondeten. Justin en ik waagde een gok en gingen voor Rode Curry, tevergeefs dit bleek veel te heet. Na een biertje besloten we om de laatste tempel te bezichtigen, die om de hoek bij ons hostel lag. Deze zou 's avonds mooi verlicht moeten zijn en gratis toegang hebben. De guard voor de poort wees ons op de klok maar we begrepen het niet, hij wilde 50 baht als entree


en we vroegen of we slechts een foto mochten maken. De poort bleek niet op slot en we glipte snel toch naar binnen. Opeens reden er twee motoragenten voor, die met de bewaker spraken en vervolgens naar ons riepen. Nu hadden we het gedaan dachten we en kwamen al veronschuldigend en zogenaamd niets begrijpend terug gelopen. Wat bleek? De agenten vonden ons zo interessant dat ze met ons op de foto wilden! Wij dan natuurlijk ook met hen.

Na deze grap was het bedtijd want de volgende ochtend moesten wij weer vroeg op voor de bekende Buddha-in-de-boom tempel alvorens we om 9 uur op het station wilden staan.
Het spannendste was de vraag of we wel een kaartje konden krijgen voor de vaak drukke trein naar Chiang Mai. Op het station bleek dat we de enige twee vrije stoelen naast elkaar nog konden krijgen en voor slechts 15 euro lieten we ons vrijwillig 12 uur opsluiten in een trein.

De lange rit bracht ons langs allerlei landschappen en dorpen, groene rijstvelden en dorre graslanden. We hadden eigenlijk meer bergen en rijstterrassen verwacht maar deze bleven vrijwel uit. Rond een uur of 6 ging de zon onder en dit resulteerde in mooie foto's vanuit de voordeur van de trein. Je kunt hier dus naast de machinist gaan staan als je daar zin in hebt.

21:30 was de aankomst tijd van deze slome, koude, lawaierige, het-klinkt-nu-veel-erger-dan-het-werkelijk-was, trein. Met een medereiziger pakte we een TukTuk naar een Hostel dat ons aangeboden werd. Een ritje langs vele barretjes en restaurants resulteerde in ons nieuw verblijf voor minstens 1 nacht. We hadden werkelijk geen idee waar we terecht waren gekomen maar het zag er goed uit en de vrouw was erg vriendelijk. Wij gaan akkoord! En dat voor slechts 6,65 per nacht.

Wat de dagen in Chiang Mai ons zouden brengen was nog niet duidelijk maar dat regelde we die volgend ochtend wel. Dat lees je in de volgende aflevering!

1 Bangkok Madness - Thailand 2015

Samen met Ellen schrijf ik deze blog over onze reis door Thailand, voor mij een avontuur van 'maar' 25 dagen en voor Ellen ongeveer 3 maanden, niet alleen door Thailand maar ook door Laos, Vietnam en Cambodja.

Het begon alweer 7 dagen geleden, op zondag 18 januari, de dag dat we beide naar Bangkok vlogen maar via een andere route. Ik vloog met KLM naar Moskou om, na een helse tussenstop van 8 uur, door te vliegen met AeroFlot, de Russische nationale vluchtmaatschappij. Veel chagrijnige Russen en een ervaring rijker. Ellen vloog met Air France naar Parijs en na 2 uur wachten weer in een ander Air France toestel te stappen naar Bangkok.

Een uur of 10 later stonden we beide aan de grond in Bangkok, Ellen heeft hier op mij staan wachten en samen konden we het avontuur beginnen in de wilde stad. De trein bracht ons de stad in en de taxi vervolgens braaf naar ons hostel. Lucky House in het backpackers centrum van deze metropool.
De aziatische cultuur deed ons beide veel denken aan Jakarta waar we zulke goede herinneringen aan hadden en het voelde weer een beetje als thuis.

De dag gevuld met een verkenningstocht door een deel van het toeristsche centrum van de stad, Khao San Road, waar echt alles weer overvloedig aangeboden wordt. De starbucks kon ik niet overslaan en de straat tentjes moesten ook worden geproefd. Voor de mensen die er zijn geweest, het deed ons denken aan Kuta Bali, de drukte, de toeristen, de verkopers, alles...

 Na een middag dutje werd het avond en stond er Mie met kip van de straat op het menu. Na wat rond struinen zijn we in een top tentje beland waar een hele relaxte sfeer hing. Hier hebben we een aantal Leo biertjes gedronken en toen het ging sluiten weer, via Khao San Road, naar ons hostel gelopen. Het sluit hier, tot onze verbazing, allemaal al vrij vroeg, rond 12 uur gaat alles dicht.

Dag twee begon met het idee om zoveel mogelijk tempels te zien, hier zijn we dan ook een heel eind mee gekomen, te beginnen met het Koninklijk Paleis dat meer pracht en praal vertoond dan mooi is. Het is een gebied ter grootte van ongeveer 40 voetbalvelden gevuld met grote gebouwen, tempels, gouden koepels, en duizenden buddha's. Alles glimt en shined en zonder zonnebril niet uit te houden. Een leuke bijkomstigheid, de lucht was hier strak blauw, iets wat wij niet gewend zijn van Jakarta. Als kroonjuweel kun je in dit complex de Emerald Buddha vinden, die overigens gewoon van smaragd gemaakt is, met zijn eigen, seizoensgebonden, klederdracht.

De volgende tempel was Wat Poh maar onderweg werden we aangesproken door een man die ons vertelde dat deze dicht was rond het middaguur en dat we beter in de tussentijd naar wat andere tempels (die volgens hem wel open en gratis waren) konden gaan met zijn Tuk Tuk meneer. En dit voor slecht 1 euro voor een rit van 2 uur, ik vond het maar vaag en vertrouwde het al niet helemaal maar we zijn toch gegaan. Na de eerste stop bij wat Buddha's reden we door naar de tweede stop, een kledingzaak. Hier werd van ons verwacht dat we net deden of we erg geintereseerd waren in zijn kleding en maatpakken alvorgens weer te vertrekken. Dit waren we echter niet en dat vertelde we de verkoper dan ook gewoon. Hij wees ons weer de deur en de Tuk Tuk meneer vond dit niet prettig. Wij begrepen het nog niet helemaal maar kregen een kaartje in onze handen gedrukt waarop stond dat hij gratis benzine kreeg als wij de verkopers bezig hielden.
Hier begon de onenigheid, wij boden hem 100 Baht/2,50 euro voor zijn bezine als hij ons gewoon langs die tempels reed, maar nee dat wilde hij niet. Hij stopte voor de volgende kledingzaak en hier werden wij, en hij, een beetje boos. Uiteindelijk ging hij niet akkoord met de 100 baht en verzocht ons dwingend zijn Tuk Tuk te verlaten. Wij weigerde te betalen en hij reed woedend weg!
Na dit kleine avontuurtje zijn we snel in een taxi gestapt en terug gereden naar ons hotel. Hier hebben wij na een kleine stop weer een taxi gepakt die ons voor een klein bedrag afzetten bij Wat Poh.

Wat Poh is naast een groot complex met veel buddha's en veel tempeltjes, koepels, goud en bling, vooral bekend om een gigantische liggende Buddha met een lengte van 44 meter. Hier hebben we weer alle hoeken en gaatjes bekeken.
Tijdens het struinen kwamen we een stel tegen dat ik op moskou had ontmoet, en we hebben ze vervolgens meegevraagd naar een skybar waar wij die avond heen wilden gaan. Dat leek hun leuk en om 21:00 diezelfde avond zaten we weer in een taxi, dit keer richting het zakencentrum.
Op de top van het gebouw bevindt zich de skybar waar een deel van The Hangover is opgenomen, de drankjes waren niet te betalen en we zijn na een aantal foto's dan ook weer lachend de deur uit gegaan. De skyline viel ons ook nog redelijk tegen want de omliggende gebouwen zijn helemaal niet hoog.

Terug bij Khao San Road zijn we vervolgens naar het zelfde barretje als de vorige avond gelopen en daar met bier in een relaxte stoel beland. Na veel gezelligheid werden we door het personeel weggekeken om 1 uur (een uur na sluitingstijd) en vonden we ons heil in een 24uurs bar. Wij vroegen Rianne en Justin naar hun plannen, en zij zouden een aantal maanden door Thailand reizen, ze hadden dus alle tijd. Wij wilden die volgende dag naar Ayutthaya en hebben voorgesteld die met z'n 4en te doen. Zo doende waren de plannen gesmeed. De volgende dag begon hoofdstuk twee, en verlieten we Bangkok.