8: Team Treasure Trek. Examens, Pari Island en Orang oetangs op Sumatra!

Studeren hoort erbij.

Het is alweer meer dan een maand geleden sinds mijn vorige verslag, en in die tussentijd is er weer redelijk wat gebeurt. Ik zit hier om te studeren en dat heb ik dan ook natuurlijk gedaan, 4 weken geleden was de studie week waarin het de bedoeling is dat er gestudeerd wordt voor de examens. Inclusief verslagen schrijven ben ik hier behoorlijk druk mee geweest.

Uiteraard was er tijd om wat leuks te doen en we zijn dan ook vrij veel uit geweest naar verschillende kroegen en clubs. Op een vrijdag besloten Daniel, Bram en ik naar Easterns Promises te gaan, een bar waar happy hour een soort Death Match was tussen de gasten, 1 uur lang gratis drinken tussen 5 en 6 tot het moment dat er één iemand naar de wc moest, dan moet er weer gewoon betaald worden. In de bar ernaast is dit zelfde concept van 6-7. Wij dachten dat het wel genoeg zou zijn als we om 4 uur zouden vertrekken naar Kemang, het district waar deze kroegen zijn, maar dit bleek te laat, de rit van normaal 45 minuten duurde die dag maar liefst 3 uur. Helaas mistte we hierdoor beide Happy Hours..

Rare plastic bellenblaas.

Het weekend vóór de tentamen week was het plan om naar Borneo te gaan maar dit bleek te ambitieus en de plannen werden gewijzigd naar Pari Island, weer 1 van "de duizend eilanden" voor de kust van Jakarta. Een avond van te voren werden deze plannen bevestigd en zoals nu bijna routine pakte we de taxi om 5:30 in de ochtend om om 6:30 op de boot te zitten, de vertrek tijd is altijd een beetje vaag en dit keer vertrok die om 7:30 ongeveer. De tocht was met een minuut of 90 snel voorbij en onderweg konden we nog een snorkelboot regelen via een contact van een vorige keer. Op Pari was het eerst even een uurtje zoeken naar een Homestay waar we konden slapen, dit zijn gewoon huur huisjes/kamers. We hadden een 2 kamer huisje gevonden met de airco in de muur gemetseld zodat ie beide kamers kon koelen. Hier betaal je dan ook 4 euro per nacht voor.
Helaas zat het ons niet echt mee qua weer, het was al een tijd lang slecht weer in Jakarta en ook hier op Pari viel er veel regen, niet hard maar wel vervelend. Tijdens het snorkelen wordt je toch wel nat maar buiten het water maakte de regen en wind het vrij koud. Het koraal en de vissen zijn hier trouwens echt schitterend. Honderden visjes zwemmen om je heen met de meest rare vormen en kleuren. Na een paar uur snorkelen keerden we terug naar ons huisje om de biertjes op te halen en naar het strand te vertrekken, het eiland is nog geen 500 meter breed dus overal is strand maar dit was een publiek strand dat ze ook daadwerkelijk schoon hielden, je houd het hier niet voor mogelijk.

Spiegelgladde zee

De zon brak een beetje door en we konden nog mooi een paar uurtjes relaxen voor de onweer en regen losbarstte, avond eten werd bij het huisje gebracht (nasi Goreng) en de regen stopte mooi op tijd om nog even naar het strand te gaan. Het was eb geworden en dus lag het mangrove bos boven water waar we dus door heen konden lopen. In het zand hier lichtte je voetsporen op met felblauwe stipjes, dit bleek (na wat googelen) Bioluminescence, een diertje dat licht geeft zodra het met water in aanraking komt. In de verte was Jakarta te zien dat werd geteisterd door een hevige onweersstorm wat ons echt zo'n expeditie Robinson gevoel gaf. Mooi om te zien.

Daniel, Bram en ik.

De dag erna was het lekker uitslapen en de boot terug naar Jakarta pakken, deze zou vertrekken om 10 uur, of 11 uur, of 12 uur, of zodra die vol zat, of zoiets. Er lagen drie boten naast elkaar, dus logischerwijs stapte we aan boord van de eerste en stapte we over tot we bij de derde boot kwamen die dus het verst van wal lag en naar ons idee als eerste zou vertrekken. Boot nummer 2 was alleen eerder vol en perste zich tussen de andere twee uit..... Logica van niks maar een kwartier later konden ook wij weg.

Weer thuis in Jakarta was het tijd voor tentamens, de dinsdag nummer 1 en dan nog op donderdag een volgende, en de week erna nog 2. Leuk en aardig, ze zijn best goed gegaan en de cijfers komen nu langzaam binnen.
Wél interest om te melden in de (6 daagse) trip naar Sumatra, direct na de tentamens hadden we een vlucht geboekt naar Medan, de hoofdstad, en vanaf daar een Jungle tour in Pukit Lawan om Orang Oetans te spotten, vanuit de jungle door naar Lake Toba, het grootste krater meer ter wereld (dat toevallig net zo groot is als het Ijsselmeer!) waar onze trip tot een eind zou komen.

Thomas Leaf Monkey

Het is bijna precies twee uur vliegen van Jakarta naar Medan en we hadden een driver geregeld van "On the Rocks" ons hotel in de jungle bij Pukit Lawan. Deze stond wonderbaarlijk genoeg al op ons te wachten en binnen 10 minuten zaten we in een bizar ruime auto (2 armleuning-ligstoelen achterin met daarachter nog en ruime bank voor nog 2 personen) voor een rit van 4 uur naar het hotel. Wat heerlijke Nasi Goreng gescoord onderweg en in het dorpje moesten we de laatste paar honderd meter lopen naar de trappen die naar het hotel voerden, 250(255 of 253 verschillend per dag) treden hoog maar het was het waard, echt een houten hotel dat je verwacht in het bos. Vol insecten maar erg sfeervol. hier werden we verwelkomd met een rare dans en een drankje, onze kamers waren kleine huisjes voor twee personen met een buitendouche, veranda met hangmat!, en een kamer met een klamboe-tent en matras.

"On the Rocks, Jungle hotel"

Mijn slaap plek de eerste nacht.

Alles van hout en natuursteen, erg mooi gedaan. Het stikte er van de gigantische vliegende beesten waarvan we er geen 1 konden benoemen maar sommige in Nederland geclassificeerd zouden worden als dwergvogels of vleermuizen. Ik heb me deze week echt bijzonder veel verbaasd over de verschillende dieren en vooral insecten die ik gezien heb. Volgens mij zelfs een zwarte weduwe spin maar hier waren de meningen over verdeeld. Na het nodige kaarten was het tijd om ons bed op te zoeken, ik had mijn klamboe over de hangmat gespannen en heb al slingerend heerlijk geslapen. Echt een aanrader en ervaring om te doen. Door de zon in de ochtend wakker gemaakt, en op tijd voor het ontbijt. Op de planning van de dag stond een tocht door de jungle van ongeveer 6-7 uur tot het kamp aan de rivier.

De reisgroep

Onze jungle-trekking groep bestond, naast de gids, uit ons vieren en nog twee Spanjaarden. De dag begon met regen en dat is niet echt gunstig voor het zien van Orang Oetans, maar we hadden het geluk aan onze zijde want na een uurtje lopen kwamen we Mina tegen, een semi-wilde Orang Oetan met een wilde baby. Mina staat bekend als agressief omdat bijna alle gidsen wel eens gebeten zijn door haar, en we moesten dan ook uit kijken als ze op de grond kwam.Na een half uurtje of wat gekeken te hebben zijn we door gelopen en de regen hield op, de zon kwam zelfs door en het wat zweten geblazen. na nog een uurtje klimmen en klauteren door de jungle, berg op en af, zagen we op een afstand een van de meer zeldzame Orang Oetans, een moeder met jong dat zich zelden laat zien. Dit was echt nog een baby-tje, super mooi om te zien hoe die al kunnen klimmen als de beste maar toch het liefst aan de moeder blijven hangen.

(Dolle)Mina

De lunch bestond uit Nasi Goreng, wat groente en heel veel fruit. Watermeloen, Ananas, Lychees (heerlijke dingen) Passievrucht en Sinaasappels. Alles was mee genomen en opgegeten. Her en der zagen we nog wat andere apensoorten zoals de Thomas-Leaf monkey en Macaques, rare insecten en spinnen en hier en daar wat vogels.

Sandra met der naamloze(in het wild geboren) baby

Na een paar uurtjes door ploegen liepen we het kamp binnen, hier waren al wat mensen waaronder een kookteam. De natte spullen gewassen in de rivier, aan de waslijn gehangen en met veel zon de rivier in gedoken. Echt een hemelse locatie, de apen kwamen uit de bomen op de rotsen spelen en eten jatten, en de jungle torende hoog boven ons uit. Ik had hier echt dagen kunnen blijven. Het diner was vooral veel en lekker en de avond werd gevuld met kaartspelletjes en trucs maar het was al gauw tijd om te slapen, in een open tent met een ondergrond van rotsen, niet comfortabel maar goed, op de koop toegenomen.

De rivier bij het kamp

In de ochtend werden we wakker van de zonnestralen, een goed voorteken, en van de apen, die weer de bomen boven ons kamp vernielden. Al gauw trok iedereen zijn camera te voorschijn omdat er een bezoeker bij kwam, een grote varaan kwam uit de jungle gewandeld en liep rustig door ons kamp heen, geen probléém. Mooi om te zien en we hebben er nog een aantal keer wat kunnen spotten, van een aantal meter afstand.Na het ontbijt zijn we via de rotswand van de rivier naar een waterval geklommen, deze lag zo mooi afgelegen, het kon niet beter. De waterval was maar een meter of 3 hoog maar heerlijk om onder te zitten en bij te zwemmen.

Bram, Ik, Hélène, Ellen.

Hier hebben we een uurtje doorgebracht en daarna aan de rivier verder ge-chillt.
Rond een uur of 2 was het tijd om met de grote tractor binnenbanden die ze hadden (ik denk dat dat het waren) terug te raften naar het hotel, alle banden aan elkaar gebonden en per twee tal erin de rivier af. Niet te zuinig ruig, ik lag er bijna uit en in Frankrijk had je een reddingsvest en helm moeten dragen, maar dit blijft Indonesië dus dat slaat nergens op. Aan de oever van de rivier stond een troep van zo'n 40 Macaques ergens naar te kijken maar wij in ieder geval naar hun, en na een minuut of 30 waren we alweer beneden. Helaas.....

Bram beschilderd door de gids.

Weer de 250/253/255 treden op naar het hotel en tijd om te douche, kleding uit te hangen en schonen kleding aan te trekken, wat meurt die kleding zeg. Niet te harden... Het was wel echt een hele bijzondere ervaring en er werd nog lang over na gepraat. Zelfs vanaf onze tafel in het restaurant konden we nog apen zien.

De avond nog volgemaakt met kaarten en relaxen, chillen in de hangmat en goed, heel goed, geslapen op een matras. De volgende dag stond onze chauffeur om 7 uur klaar om ons naar Lake Toba te brengen, ongeveer 10 uur rijden van Pukit Lawan. Met een lekkere pannekoek to-go in de auto. Een lange tocht maar wel mooi om rond te kijken, gestopt bij wat plaatsjes, marktjes en een aantal view-points. Vlak voor Lake Toba vind je de Sipisopiso waterval, met 120 meter hoog de hoogste van Indonesië.

Sipisopiso Waterval.

Lake Toba Lekjon Cottage

In het havendorpje van het meer ligt een boot die naar het schiereiland vaart, het dorpje Tuk-Tuk was het gast-dorp van ons hotelletje en we konden direct uit de auto de boot op, in een halfuurtje waren we bij onze eind bestemming.
Er leuk hoe dat daar gaat, voor €0,70 koop je een boot ticket en dan vertel je de schipper welk hotel je hebt en dan stopt ie bij de respectievelijke pier. Daar spring je van boord en zo de receptie van je hotel binnen. Ik had, heel dom, voor vorige dag gereserveerd ( 29 i.p.v. 30 november) maar dit was geen probleem. We hadden twee kamers, 1 met balkon uitzicht over het meer en de andere direct aan het water én beide met warme douche! Ook niet verkeerd. Helaas regende het beide dagen dat we er waren nogal veel maar dat mocht de pret niet drukken omdat het restaurant spotgoedkoop was. We hebben erg veel tijd aan eten besteed dus. In de ochtend van de laatste dag zijn we het meer in gedoken en 's middags konden we voor 2 euro per uur (inclusief benzine....) twee scooters huren en hebben we even wat rond gereden over het eiland.

Scooter rijden rond Tuk-Tuk

Leuk om nog wat te zien van het meer en het land. De boot die ons gedropt had pikte ons om 5 uur weer op vanaf de zelfde pier en onze nieuwe chauffeur stond al klaar om ons naar het vliegveld te rijden. Het was jammer dat het niet anders mogelijk was maar we hadden het vliegveld om 23:00 al bereikt terwijl onze vlucht pas om 7:50 ging. Een lange en saaie nacht was dat dus.
Toen we eindelijk mochten boarden ging alles gelukkig wat sneller en stonden we twee uur later op de landingsbaan van Jakarta airport, vrij snel een taxi geregeld en om 13:00 stampte we, stinkend en moe Binus Square weer binnen. Het was een super mooie reis en een ervaring om niet snel te vergeten.
Wel een beetje raar dat we de dag erna gewoon weer naar school moesten......
Nu is het nog precies 3 dagen school (volgende week Di-Wo-Do) en dan is het alwéér vakantie. Pa, Ma en Remco komen hier de 16de aan en er staan heel wat mooie dingen op de planning. Ik ben nog druk bezig met wat project af te ronden maar tussendoor is er tijd om de reis te bedenken en boeken.

Lake Toba.

Een voorlopige planning: Jakarta - Yogyakarta - Bali (kerst)- Lombok -Gili Eilanden (Oud en Nieuw) en weer terug naar Jakarta.

Oh, het is natuurlijk nu Sinterklaas avond! We doen hier met onze groep (8 personen) uiteraard ook aan Sinterklaas, maar wel pas volgende week. Het cadeautjes dobbelspel met gedichten en pepernoten.

Het is nogal een lang verslag geworden maar het was dan ook de mooiste week tot nu toe!
Selamat tidur dan sampai jumpa lagi!.
(Slaap lekker en tot volgende keer)