1 Singapore VISA Run

Met terugwerkende kracht besloten om toch al m'n reizen op te schrijven.

Het is dan wel al een tijdje geleden maar het is nog niet vergeten.

En lekker reisje naar Singapore omdat ons visa verliep. Dat klinkt als een goede reden. Hop, wij in het vliegtuig van Jakarta naar Singapore met alleen nette kleding, stropdas, portemonnee, telefoon en ons paspoort. We zouden ongeveer 24 uur later weer terug vliegen en dan op Jakarta een Visa on Arrival krijgen zodat we de laatste dagen in Jakarta nog mochten uitzitten.

Singapore stond al heel lang op de lijst van steden waar ik gewoon een keer geweest wilde zijn. Nu we dan toch in de buurt waren konden we het niet afslaan. Een maal aangekomen op het vliegveld was het zo gebeurt en zaten we in een brandschone metro in de richting van het centrum.

Je kunt in deze stad werkelijk voor alles een boete krijgen en die boetes zijn dan niet bepaald laag, zo is eten en drinken in de metro 500 euro waard, tik je voor roken in de metro of op het station 1000 piek af en mag je voor brandbare stoffen €5.000 neertellen. Ja, liever niet dus.

Het fijne hiervan is wel dat iedereen zich netjes aan de regels houd en de openbare ruimtes brand schoon zijn, zo ook het casino. Waar we overigens niet in zijn geweest, je betaald hier een boete van 10.000 euro en/of een gevangenis straf van 1 jaar als je hier onder de 21 gesnapt wordt op gokken,.

De stad zelf is echt een werkelijk wonder, wij kwamen onder Marina Bay Sands de metro uit en staarden dus direct naar het beroemde schip boven ons hoofd. De drie toren die het omhoog houden zijn bijzonder gevormd en het winkelcentrum erin en eromheen zijn luxer dan luxe. Die Singaporeanen weten wel hoe ze moeten bouwen. De haven waar alles omheen gebouwd is geeft het een mooi ruim effect, terwijl het eigenlijk maar een hele klein stad is. De stad is zo rijk dat wij het een goed idee vonden om Porsches te gaan tellen, maar na 150 zijn we gestopt..... Bij elk verkeerslicht stond wel iets wat duurder is dan 100.000 euro wat een feest.

We zijn vervolgens de gigantische tuinen achter Marina Bay Sands in gedoken om te ontspannen en even te slapen op een bankje. Er staan hier tientallen meters hogen kunstvoorwerpen die bomen voorstellen. Hier is s avonds een mooie lichtshow met muziek.

Het enige waar we ons eigenlijk de hele tijd mee vermaakt hebben is rondjes lopen, relaxen, koffie drinken en wat eten. We hadden een budget van 50 Singapore dollar, wat neerkomt op zijn 32 euro en we moesten nog een slaapplek vinden.
Door ons beperkt budget konden we ook niet echt uit gaan of een biertje drinken, voor Heineken betaal je al gauw 8 euro namelijk.

Bij de Starbucks even het WiFi misbruikt en al gauw kwamen we een hostel tegen voor een paar euro per nacht. We besloten om de lichtshow te bekijken en dan af te reizen naar de buitenwijk waar ons hostel gelegen was. Uiteraard wisten we totaal niet waar dat zou moeten zijn en het koste ons dan ook een aantal uren.

Het hostel was te vinden, achter een steeg, boven aan de trap, achter drie deuren... vaag. Maar het was goedkoop en goed! Er zijn dus ook getto wijken in de stad wat we niet hadden verwacht, maar erg verrassend is dat eigenlijk niet.

De volgende ochtend moesten om een uur of tien weer met de bus naar het centrum om daar de metro naar het vliegveld te pakken. Even langs de supermarkt voor een broodje en wat fruit en terug vliegen naar 'huis'. Binus Square zag ik wel echt als thuis na zoveel maanden en helaas hadden we er nog maar 3 dagen te gaan.

Na een klein uurtje vliegen landen we weer in dat mooie Jakarta. Helaas duurt het uren voordat je met de taxi weer terug bent in de het centrum maar dat mag de pret nooit drukken. Een zeer geslaagde Visa Run zoals ze dat noemen. Maar Singapore is denk ik wel een stad waar ik niet zo snel mee heen zou gaan. Het is klein, duur, leuk om te zien maar niet een stad waar je dagen wilt verblijven.

10; Fish 'n Drips: Gili, Lombok, Flores, Komodo varanen, en party eiland Bali.

En weer een maand voorbij sinds de laatste editie! (Helaas zie ik nu dat Manta Rings en Take a Breather betere titels zouden zijn voor dit verhaal maar die zijn al bezet)

Lucy's Garden op Gili Air.

Ik blijf het zeggen; elke reis die ik maak is beter dan de vorige, en op veel vlakken is dat ook dit keer weer het geval geweest. Ik kan er nog steeds niet over uit hoeveel geluk ik heb met deze tijd in Indonesië. De afgelopen twee weken heb ik dingen gezien en gedaan waarvan ik had gedacht dat ik ze nooit van mijn Bucketlist zou kunnen strepen, en dingen waar ik überhaupt nooit aan gedacht had.
Het begon drie weken geleden met veel organisatorische rompslomp, ik wilde graag met de 5 meiden de groep (Bram bleef helaas thuis) mee naar Lombok en vanuit daar naar Flores en Bali, omdat dit de laatste mogelijkheid zou zijn om Flores te zien. Dit vereiste helaas dat ik de school moest vragen (en betalen) om mijn examens te verzetten naar een, voor mij, geschiktere tijd. Sterker nog, ik heb op het moment van schrijven mijn examens nog niet gedaan en zelfs nog niet gepland. Tja, wie betaald, bepaald. Vóór dat ik weg ging had ik nog leuk bezoek hier in Jakarta. Jorik en Tobias, twee vrienden/collega's uit Ede, stopte voor 3 dagen in Jakarta voor ze naar Bali gingen, ze kwamen uit Australië waar ze twee maanden rond getrokken hadden en nu introduceerde ik ze in Indonesië. De vrijdag avond was een van de laatste met Daniel die al eerder vertrok naar huis maar het was een van de beste tot nu toe. Tot in de vroege uurtjes X2 op z'n kop gezet en ook Skye bar nog maar even aangedaan.

Nadat Jorik en Tobias verder gegaan waren en alles met de examens rond was kon het nieuwe hoofdstuk beginnen, de meiden waren al in/op Sulawesi geweest en vlogen vanaf daar naar Lombok waar we in Sengiggi overnachten. Ik vloog op de zelfde dag vanaf Jakarta daar heen en kwam 's avonds laat aan. De dag erna hadden we direct de overtocht naar Gili Air geregeld, dit is 1 van de 3 toeristische eilandjes voor de kust van Lombok. Een erg mooi bungalow resortje en gelukkig redelijk weer. Overdag zon, zee, strand en snorkelen en in de avond begon de regen en was het schuilen in restaurants en barretjes. We hebben hier een snorkel trip geboekt die ons naar 4 mooie snorkel locaties bracht rond Gili Air, Gili Meno, en Gili Trawanggan (waar ik met Pa, Ma, en Remco al geweest was) op deze plekken zwommen we achter een gids aan op zoek naar schildpadden en bijzondere vissen. Leuk, mooi en best indrukwekkend. Schildpad count: 1. (inclusief de duik van de kerst vakantie : 5)
In de avond wezen eten bij SkallyWags, een erg goed restaurant waar je voor 7/8 euro en een volle buik van het bier, spareribs en groente weer buiten staat. 

Slack linen

Na 3 dagen Gili was het tijd om terug te gaan met de boot naar Lombok, het krijgen van een boot die op tijd vaart is onmogelijk en veel wachten is gegarandeerd, gelukkig konden we deze tijd doden met een Slackline (koorddansen) van de plaatste duikschool, erg leuk om weer te doen en zo vloog het uurtje voorbij. we hadden maar besloten de rest van de kaartjes ook op te kopen zodat de boot direct kon vertrekken. In de haven van Bangsal stonden onze drivers ons op te wachten om ons te vervoeren naar Juli's Homestay in Kuta, Zuid Lombok (niet te verwarren met Kuta Bali). Lombok is even groot als Gelderland maar toch duurde de rit zo'n 2 uur. 

Een moeras-achtig stuk.

Kuta zelf is echt niks, een bende en zonder bezienswaardigheden, goede restaurants of iets. Maar de stranden zijn fenomenaal, hagel wit, azuurblauwe zee en mooie groene baaien met bergen en eilandjes verspreid over de horizon. Mooier dan dit heb ik ze nog niet gezien.

Beaches in het zuiden van Lombok

Het homestay werd gerund door een zeer aardige Indonesische vrouw en haar Australische man en er waren altijd scooters en auto's beschikbaar om te huren. Ze raadde ons aan om te gaan surfen bij Memmett, een erg grappige, en goede surfer. En de rest van de dag konden we vullen met de verschillende stranden. Zo gezegd zo gedaan. De volgende dag in de auto met z'n 6e naar Gerupuk Beach, een baai waar de golven op zee ontstaan en dus met een bootje bereikt konden worden. Na een korte opfris cursus de vissersboot in om de golven op te zoeken. Het relaxte hier is dat je in de luwte kunt wachten op een mooie golf, er dan heen kunt peddelen en hem kunt pakken. Mocht je dan overspoeld worden dan klim je snel op je board en pak je de volgende. Het ging verbazing wekkend goed en na een beetje oefenen werden de golven van een meter of 2 al bedwongen. na een paar honderd meter surfen was het flink terug peddelen in de luwte tot de boot en begon alles weer van voor af aan. Na een uurtje of 2 zat het er al weer op helaas, maar de dag was verre van voorbij. Met onze personal driver naar een mooi beach restaurant om te lunchen en vervolgens op de mooiste bounty stranden te relaxen. 

Mooie stukken asfalt op Lombok

De dag erna zijn de meiden met een andere driver, en ik op de scooter er achteraan, naar andere standen geweest om te body-boarden en gewoon kei hard te verbranden eigenlijk. Rood als een kreeft en zo gaar als een garnaal in een restaurant beland op de top van de berg. En de middag heb ik gevuld met rondscheuren over het eiland langs de zuidkust. (de scooters halen hier met gemak 100km/h)
Het surfen was ons zo goed bevallen dat we eigenlijk nog wel een keertje wilden gaan, 3 van ons vonden het wel welletjes en bleven bij het zwembad en daardoor was een driver dus niet efficiënt. Twee scooters gehuurd daarop terug naar Gerupuk voor een herhaling van het bovenstaande.

Uitzicht bij het ontbijt

7 februari was het weer tijd om door te gaan naar onze volgende bestemming, eigenlijk vond ik het jammer dat we Lombok moesten verlaten maar goed, toen wist ik nog niet hoe geweldig Flores zou worden. Het begon al gek, ons vliegtuig was het enige vliegtuig op het vliegveld van Labuan Bajo (de havenstad waar we sliepen) wat bestond uit een enkel gebouwtje waar de tassen met de hand werden verdeeld over de rechtmatige eigenaren. Weer met twee chauffeurs naar ons hotel, Golo Hilltop, gerund door twee Nederlandse vrouwen. Vanaf de open ontbijt serre was er een schitterend uitzicht over de baai en het zwembad was fantastisch. Die middag en avond gevuld met ontspanning en plannen van de volgende tripjes. Ons werd vertelt dat er twee noemenswaardige italiaanse restaurants te vinden waren in Labuan Bajo, en de eerste die we probeerde was Made in Italy, van een Italiaanse chef. Verrukkelijke pizza en super service!
De manager van ons hotel verzorgde ook twee daagse boot tours naar het Komodo National Park, dat beslaat een groot deel van de oceaan rond Komodo eiland met een hele boel eilandjes erbij. 

Bier in een zak in de zee om te koelen.

Rinca eiland

                                                      Je raad het al; de hoofd attractie is natuurlijk de Komodo varaan, te vinden op Komodo en Rinca eiland. In de ochtend van 8 februari voeren we vanaf Labuan Bajo naar Rinca om daar de varanen te spotten. Deze oer oude en net zo luie beesten lagen een beetje voor pampus rond het het mini dorpje dat er gevestigd. Maar al gauw zagen we ze ook in de jungle wat het eigenlijk leuker maakt. Deze beesten zijn aardig snel, giftig, een meter of 2-3 en gemiddeld 75 kilo. Maar toch leuk voor up-close. (Komodo count: 9)

Na wat rond trekken  over een eiland dat meer van Frankrijk weg heeft dan van Indonesië (veel gras en droog) voer de boot door naar Pink Beach, in het westen van Komodo eiland, wat 1 van de 7 roze standen van de wereld is. En ook daadwerkelijk roze, van dichtbij dan. Het wordt roze gekleurd door de minuscule kleine stukjes dood rood koraal. Hier nog weer de duik bril opgezet en zo een uurtje rond gesnorkeld. Een wereld van verschil met de Gili eilanden, al het koraal is nog heel en de hoeveelheid vissen tien keer zo groot. Nog een tijdje de Steve Irwin uitgehangen door met een pijlstaart rog rond te zwemmen maar gelukkig niet gestoken. 

Vrouwtjes varaan bij een nest

Het einde van de dag was echt een van de mooiste, de boot voor anker in een baaitje waar we een lokaal bootje konden strikken om voor ons een paar halve liters bier te halen in het haven dorpje verder op. Rond onze boot zweefde de adelaars rond en pikte af en toe een vis uit het water, we hadden de speakers op vol volume en de zon zakte langzaam achter de berg. Op dat moment kwamen de vliegende honden te voorschijn, deze uit de kluiten gewassen vleermuizen van een meter wijd, stegen met een paar honderd op uit de bossen. Helaas niet zo'n zwart gekleurde lucht als ik had verwacht maar het was alsnog leuk om te zien. Ik sliep op het dak van de boot ondanks de harde wind en door de gaten in het wolken dek was een indrukwekkende sterrenhemel te zien. Langzaam maar zeker kwam deze dag tot een einden en om 0600 precies piepte de zon over de horizon en werden we wakker van de geur van panne(n)koeken. Wat een perfecte ochtend zo. 

Ongeveer 2,5 meter en 50 kilo.

De boot begon te ronken en bracht ons naar de ingang van Komodo eiland. Ook hier weer een tocht gelopen en de fauna op dit eiland is nog leuker dan Rinca, het lijkt wel alsof er door speakers een tropisch geluid wordt gespeeld want overal hoorde je rare vogels en insecten zoals je dat in je hoofd hebt. Onderweg kwamen we kaketoe's, papegaaien en andere gekleurde zangvogels tegen, vliegende hagedisjes en gigantische vliegende insecten. Met wat geluk zagen we twee baby/jonge varanen en ook hier weer bij het dorpje een aantal gigantische Komodos. Totale teller stond nu op 19. Ik vond het vooral erg bijzonder dat we deze beesten gezien hebben omdat dit de (samen met een klein deel van Flores) de enige 3 eilanden ter wereld zijn waar ze voorkomen.  

Zonsondergang bij Komodo

Ondanks dat feit is toch de mooie Fauna van het Nationale park te vinden onder water.
De felbegeerde Manta Rog komt in grote groepen voor in het park en snorkelen bij Manta Point zou een goede mogelijkheid zijn om ze te zien. Na een uur of wat zoeken bleek ons geluk ons in de steek te laten en zagen we er dus geen. De dag zat er alweer bijna op en er was nog maar 1 stop onderweg, een mooi onbewoond eiland om alweer te snorkelen. Het blijft schitterend om te doen.
De dag erna was vooral weer ontspannen en lekker eten op een dak terras. vergeleken met de voorgaande dagen weinig bijzonder, maar alsnog erg leuk. veel gezelligheid en stralend weer.
De laatste volle dag van ons verblijf op Flores was ook nog niet vol gepland maar Freya wilde perse duiken, ik zelf was daar ook groot voorstander van maar de andere meiden sloegen over. Dus met z'n tweeën naar Blue Marlin Dive om onze duik te regelen, dit kon alleen maar voor een hele dag met twee duiken en dat was eigenlijk alleen maar leuker.
De ochtend vroeg ontbeten en met een busje naar de duikschool waar mijn Californische instructrice ons op stond te wachten. Freya heeft al een brevet en ging dus voor de lol mee, en we werden vergezeld door een vrouw uit Arizona. De duik locaties op het programma: Siaba Besar en Tatawa Besar. De eerste wordt de babykamer van het Komodo National Park genoemd en niks is gelogen,
Vanaf de boot was de eerste schildpad al te zien die naar adem kwam happen en eenmaal op de boden van de zee ( 12 meter diepte) begon het spektakel. Grote koraal verzamelingen torende uit het zand en daarom heen woonden, zonder overdrijven, duizenden visjes, allemaal nog baby, van millimeters tot enkele centimeters. Er zwom een schildpad voorbij, en er lag er 1 van meer dan een meter te slapen onder het koraal, wat tevens het huisje van een halve meter lange kogelvis bleek te zijn.  De volgende link geeft een goed beeld van het Koraal en de vissen wat ik probeer te omschrijven. (inclusief de Lionfish, schildpadden en de haai)
Na 45 minuten onder water was mijn zuurstof op en moesten we helaas naar boven. Locatie nummer 2 Tatawa Besar, was zo mogelijk nog spectaculairder. Hier lag een tapijt van koraal wat betekend dat je nergens een voet aan de grond kunt zetten en het was een "drift dive" met de stroming mee dus. Het lekkere hiervan is dat je helemaal niks hoeft te doen en je overal voorbij de gevoerd word. Hier hadden we geluk met een zwart punt haai van een meter twintig. en een paar speciale vissen, zoals de schorpion vis, een van de giftigste beesten op aarde, en een schildpad. Het bovenstaande filmpje is deels op deze locatie gefilmd trouwens.

De reisgroep met een Varaan.

Helaas, al heb ik geen recht om te klagen, bleven ook hier de Manta Roggen uit maar het was een ervaring om nooit te vergeten. Terug op de boot kwamen de verhalen van de andere duikers naar boven, en werd uitgebreid besproken wat en hoeveel er gezien was. De boot bracht ons terug en met ene busjes zijn we naar ons volgende hotel gebracht, dit was een beach resort, met een mooi zwembad aan het strand en een hotel kamer met een even grote badkamer eraan (de kamer was niet klein, de badkamer was gewoon gigantisch). 's avonds zijn we wezen eten bij de andere goede italiaan, Mediterianne, met het interieur dat leek deed denken aan een oud schip.Helaas op tijd naar bed omdat de volgende ochtend de vertrekdag was.
Om 8:50 vlogen we terug naar Bali voor twee laatste dagen strand, souvenirs, en feesten. De clubs staan hier 365 dagen van het jaar vol en de zon brandde gelukkig beide dagen. Suji Bungalows, waar ik ook met Pa, Ma, en Remco ben geweest beviel weer uitstekend en het zwembad was mijn grote vriend. Al moest ik hier gewoon studeren voor de komende examens. 'S avonds zijn we wezen eten en stappen met Jorik en Tobias en hun aanhang die hier nu rond reizen en al gauw stond de klok op vroeg in de ochtend.
Het mooiste aan deze dagen was dat er niks op de planning stond dus konden we uitslapen tot 5 minuten voor het einde van het ontbijt en toch nog heerlijk ontbijten, naar het strand rollen en muziek luisteren tot we verbranden en vervolgens souvenirs afdingen en doen en laten wat we wilden. In de avond bleek er bij Skygarden een BBQ buffet te zijn waar je voor, omgerekend, 

3 euro onbeperkt kon eten. De keuze was een reuze en omdat we vroeg binnen waren kregen we ook nog eens een uur lang gratis cocktails. Zo gaat dat dus, en niks te klagen.

 Lekker een kaartje leggen (Janef zoals altijd) en aansluitend alle verdiepingen van de club af om te feesten.

 Het vervelende aan goedkope vluchten is dat ze altijd op rot tijden vallen en zo stond de vlucht terug naar Jakarta om 9:50 wat betekende dat we om 7:30 aan het ontbijt moesten zitten. Ach, dat kon er ook nog wel bij.

Na een korte vlucht landen we weer in onze thuis basis, voor de meiden nog een week en voor mij nog maar twee. Het avontuur zit er bijna op, 28 februari sta ik alweer op Schiphol. In het vooruitzicht staat nog 1 tripje, naar Singapore en/of Kuala Lumpur omdat ons visa binnenkort verloopt en daarna is het toch echt afscheid nemen van deze geweldige stad en dit schitterende land.

Later meer daarover. het is nu 19:02 en tijd voor Nasi Uduk (rijst met gefrituurde kip en Tempek) daarna verder studeren en vanavond de laatste avond clubben.

9: Manta Rings & Trace Race: Vakantie in Yogya, Bali, Lombok, en Gili!

Het nieuwe jaar is alweer even begonnen en ik moet zeggen van de feestdagen heb ik hier bijzonder weinig gemerkt. Ik ben nu weer een week bezig met school en heb samen met pa ma en Remco echt een hele speciale vakantie gehad. Ze waren hier van 15 december tot 2 januari en de tijd vloog (bijna letterlijk) voorbij. Ik heb geprobeerd om ze alles te laten ervaren wat ik hier dagelijks doe en daarnaast nog heel veel (ook voor mij) nieuwe dingen. De eerste paar dagen dat ze hier waren was het vooral wennen en nog meer wennen, ik had uiteraard heel veel verhalen om ze te vertellen, kleine dingetjes die ik ze wilden laten zien of mee maken en nog wat plannen gemaakt voor de aankomende weken.
Vanaf maandag zijn we Jakarta stad in gegaan en hebben we verschillende winkelcentrums waar ik wekelijks kom laten zien, lekker gegeten en gedronken en vooral bij gepraat. De tweede dag ben ik nog even naar school geweest om een les mee te pakken voor een uurtje, en ze hebben zichzelf prima vermaakt in FX Mall. Tegenover FX is de golfbaan en we vonden dat wel een leuk idee, ik ben hier al een aantal keer wezen golfen voor de grap en ook dit keer was het erg leuk om te doen.  Na een uurtje balletjes geslagen te hebben door naar nog een Mall, mijn school, en Blok M, een Mall (alweer) voor goedkope kleding, horloges, en andere nep dingen. Wat souvenirs, T-shirts, rayban’s, luchtjes en horloges op de kop getikt en vervolgens door naar de laatste locatie in Jakarta. Ik was er al eens eerder geweest en het was een leuke “verassing” om vlak voor zonsondergang naar SKYE Bar te gaan, een bar op de 56^ste verdieping van een gebouw voor een schitterend uitzicht over de stad.  Als alle lampen in de gebouwen aangaan heb je een leuke lichtshow en hier serveren ze ook heerlijke cocktails/mocktails.
De dag erna vertrokken we met de trein uit Jakarta voor de cultuur stad Yogyakarta, dit deel van de reis had ik al eens eerder gedaan in september maar pa ma en Remco vonden het natuurlijk net zo mooi als ik de eerste keer. (het is nu zelfs mooier vanwege het regen seizoen) In Yogyakarta hadden we een mooi relaxt hotel met zwembad en daar was het goed vertoeven, al duurt de reis een hele dag en hadden we alleen de avond nog over. We zijn met de Becak (fietstaxi) naar Malioborostreet, de hoofdstraat van de stad, gebracht om daar was rond te lopen en wat leuke dingen te kopen/af te dingen. Donderdag was dan de grote dag voor een van de meest toeristische attracties van heel Indonesië, de Borobudur en Prambanan. Ook dit was voor mij de tweede keer maar het blijft best een bijzonder tafereel. Helaas was het erg druk met vervelende school kinderen die non stop met je op de foto wilden wat het bijna onmogelijk maakte om van de tempels te genieten. Om, helaas, chagrijnig van te worden.  Na een lange, zware dag is het heerlijk zwemmen in de pool van het hotel. Vroeg naar bed en ook weer vroeg op voor het nieuwe hoofdstuk van de reis: Bali!
We hadden voor de week dat we op Bali waren een hotel geboekt, helaas zonder zwembad, dus dat was nog even wat geregeld om een nieuw hotel te vinden waar ze wel een zwembad hadden. Nou overal zitten daar bungalow parkjes en al snel hadden we er 1 te pakken waar we heen wilden. De eerste dag was het bloedheet en mooi strand weer, lekker niets gedaan en lekker gegeten hier en daar. De dag erna barste de regen los en zijn we ongeveer de hele dag in Beach Walk Mall geweest, naar de film geweest etc. De 22^ste en 23^ste hadden we een personal driver gehuurd om ons rond te rijden over Bali, we zijn in 1 dag van het zuiden naar het noorden gereden langs apen tempels, boeddhisten tempels en andere mooie locaties om vervolgens bij Lovina Beach aan te komen, ook deze dagen hadden we eigenlijk alleen maar regen maar dat mocht de pret niet drukken. Lovina Beach heeft heel veel leuke barretjes en restaurantjes waar we erg goed en gezellig konden eten en drinken. Zo kun je je zelfs met regen nog goed vermaken want het is nooit koud! De ochtend van de 24^ste stond er iets op het programma waarbij regen niet echt een pretje is. Dolfijnen spotten in een traditioneel bootje! Dit was denk ik een van de mooiste dingen die ik ooit gezien heb. Om 0600 stipt sprongen we in het bootje en met nog 30 andere bootjes voeren we ver de zee op in de hoop wat dolfijnen te zien. Hier en daar doken er groepjes dolfijnen op en steeds waren het er tussen den 5 en 20, de bootjes stormde er dan op af en de beesten verdwenen (uiteraard) weer onder water om ergens anders op te duiken. Dit was best een leuk kat en muis spelletje maar het was nogal toeristisch en niet echt idyllisch zoals ik had verwacht. Tot het moment dat de zon boven de bergen uit kwam en bijna alle bootjes terug voeren naar de kant, we waren nog maar met twee boten op het water en alle dolfijnen waren gehergroepeerd tot 1 bizar grote school van meer dan honderd. Deze doken links, recht, voor en achter van onze boot op, sprongen uit het water, tolde in de lucht en zwommen richting open zee. Wij voeren er een hele tijd mee en dit was echt een van de meest bijzondere schouwspellen die ik ooit gezien heb. Rond 0800 was het dan tijd om terug te gaan en de lucht betrok dus we waren mooi op tijd weer binnen.

Terug naar Kuta, het plaatsje waar de meeste toeristen komen om te feesten, eigenlijk alleen Australiërs, waar wij dus nog de kerst dagen zouden doorbrengen. De avond zijn we uit geweest met Bram en zijn broer die ook in Kuta waren met de familie en Eline, Ellen en Helene die net aangekomen waren.  Het gaat hier dan elke dag door tot het licht wordt en zo brak eerste kerst dag alweer aan! Het weer was vóór kerst echt een drama maar als een wonder scheen de zon op kerst ochtend en de surfplanken op het strand trokken ons wel! Surfen op eerste kerstdag was een bijzondere ervaring maar de kerstsfeer is dan erg ver te zoeken.  De avond was het idee om met alle vrienden van Binus Square te gaan eten, Bram en zijn familie, Helene, Ellen, en Eline en der moeder. Bij een leuk restaurant heerlijk gegeten en gedronken om vervolgens in de clubs weer een nachtje door te halen. Tweede kerstdag werd dan ook gevuld met uitbrakken en zwembad hangen.

De 27^ste moest ik eerst nog even naar het ziekenhuis om behandeld te worden voor mijn vleermuizen beet. De laatst van de 4 rabiës prikken om mezelf in leven te houden (iets overdreven maar het had zo kunnen zijn). Oh, ik bedenk me net dat ik daar nog niks over geschreven had
*Flashback* de laatste maand van november hadden we met Binus een “School reisje” naar Bogor, een stad hier in de buurt, daar was het vooral gezelligheid, spelletjes spelen met nieuwe mensen en biertjes drinken. Veel Fun&Games, toen vloog er die avond opeens een zwangere vleermuis ons huisje in (het was zo’n grote overdekte ruimte zonder muren) en ik dacht slim te zijn en deze op te pakken om weer vrij te laten aangezien zij in ons speelveld was beland. Nou bijt zo’n beest dus…. En hard. Twee vampiertandjes in mijn vinger en dus een gezonde kans op Rabiës. Gelukkig was ik daar voor ingeënt (ik zei nog voor ik weg ging: Wie wordt er nou zomaar gebeten door een vleermuis) en had ik 48 uur om een ziekenhuis op te zoeken voor het geval ik Rabiës had want als de symptomen opkomen ben je al te laat en gegarandeerd dood! (spannend!) Nou moest ik dus een serie van 4 prikken waarvan die dag 2, de week erna 1 en dan de 27^ste de laatste).

Na het ziekenhuis bezoek was het op naar het vliegveld en door naar Lombok! Ik kan iedereen Lombok aanraden want dit eiland is super, we hadden een mooi hotel geregeld via de hierboven genoemde meiden en gepland om de volgende dag met scooters een beetje rond het eiland te rijden. Om 11 uur in ochtend nog even eten gehaald bij onze vaste kook-oma “down the street” en op naar het noorden, Pa hoopte op een mooie weg langs de kust en die hebben we gekregen ook, echt een droom weg voor 2 motorrijders (Pa en Remco) en voor mij ook uiteraard. Het leukste aan Indonesië is dat er eigenlijk geen regels zijn en met scooters die met gemak 100km/h halen en competitieve broers veranderd de schitterende kustweg dan al snel in een circuit. Het blijft gevaarlijk maar er is niets leukste dan rechts en links inhalen, Drag races te houden en met 100 langs de zee scheuren. Dit hebben we een hele dag vol kunnen houden en de halve dag erna ook. We zijn de tweede dag bij een hele mooie baai gestopt om lekker te zwemmen en te genieten van het tropische weer. Lombok is echt de moeite waard.
Voor oud en nieuw waren de plannen al gemaakt om dit te vieren op Gili Trawangan, 1 van de 3 bekendste Gili eilanden voor de kust van Lombok, iedereen van mijn vriendengroep zou daar ook zijn behalve Bram en zijn Familie helaas. Freya en Angela hadden hun vriendjes op bezoek en Caroline en Eline beide hun moeder en nog een Australische vriend van ons en samen met Ellen en Helene zorgde dat voor een groep van 15 personen. De 30^ste hebben we nog mooi kunnen genieten van wat snorkelen en het heerlijke weer. Dit was echt de tropische ervaring waar mijn ouders op zaten te wachten en ook ik vond het een schitterend eiland. Oudjaars dag was onze laatste kans om te duiken, iets wat pa al lang wilden doen want Gili is een uitstekende locatie voor schildpadden. Met een betrouwbare duikschool zijn we uiteindelijk in zee gegaan voor onze introductie duik. Eerst in het zwembad wat oefeningen doen en vervolgens met een groep van 5 (pa, Remco, ik en twee andere Nederlanders) samen met twee instructeurs de boot op en bij Manta Point weer af. We zijn begonnen op 12 meter, wat al een hele ervaring was voor mij, en vervolgens heerlijk met de stroming mee gedreven naar een meter of 5, veel verschillende vissen voorbij zien komen en het was echt een genot om zo relaxt overal langs te drijven. Al met al 4 schildpadden gespot en zelfs mee op de foto geweest. En na zevenendertig minuten wat het alweer tijd om naar de oppervlakte te gaan. Een ervaring om niet snel te vergeten maar wel snel weer over te doen. Echt een top duikdagje. De avond werd doorgebracht in een restaurant boven het water waar we hadden gereserveerd, hier hadden we mooi uitzicht over de zee met bootje waar het vuurwerk op stond. Na een erg lang en gezellig diner was het bijna twaalf uur al was het gevoel van oud/nieuw er nog steeds niet echt. Sterker nog, er ontstond enige verwarring over de precieze tijd, de ene telefoon gaf 00:03 aan en de andere nog 23:58. We zijn dus op een random moment kei hard begonnen met aftellen en het vuurwerk was al een tijdje aan de gang dus dat hielp ook niet. Tot er iemand “Gelukkig Nieuwjaar” riep en het feestje kon beginnen. Heel Gili Trawangan was één groot feest geworden. Veel gefeest, gedronken en gedanst en zelf een Nieuwjaars duik kunnen maken. Dat is hier dus totaal niet bikkelen want de zee is nog geweest 27 graden net als de buiten temperatuur.
Nieuwjaarsdag was de spannendste dag van de afgelopen weken, pa ma en Remco moesten namelijk binnen 16 uur van Gili terug naar Jakarta om daar het vliegtuig te halen. Na wat vertragingen, gedoe met auto’s boten en vliegtuigen hebben ze het met gemak gehaald en was het alweer tijd om afscheid te nemen. Jammer maar helaas de tijd was zoals ik al zei voorbij gevlogen. Ik vond het super leuk om ze alles te laten zien en ervaren en ik geloof dat ze een hele bijzonder, nooit te vergeten vakantie tijd hebben gehad in dit mooie land. De goede en slechte kanten zijn leuk allemaal voorbij gekomen. Meer goed dan slecht!

Tot de volgende blog, ik moet weer gewoon een de bak voor de tentamen periode.

 De foto's komen later!