5 Koh Phangan & Koh Tao

Onderhand zit ik al een tijdje in Keulen maar het verhaal van Thailand was nog niet uit.

Het laatste waar we over geschreven hadden was onze ziekendag in Bangkok en daar gaat het verder.

Koh Phangan Strand voor onze bungalow

Voor een goede prijs (700 baht / 18 euro) hadden we een VIP (rare 'luxe') bus geboekt naar de zuidelijke eilanden van Thailand. Namelijk Koh Phangan en Koh Tao. De bus vertrok rond een uur of 18:30 en we zouden de dag erna om een uur of 12 op Koh Phangan aankomen. Het was een bijzondere busreis, niet bijster comfortabel maar ook niet verschrikkelijk. Na een aantal uur semi-slapen kwamen we aan in de kust plaats Chumpon, vanaf hier vertrok de boot die er ook nog eens 4 - 5 uur over zou doen. De boot was een grote, redelijk nieuwe, veerpont en voer ons via Koh Tao naar de pier van Koh Phangan. Het mocht allemaal lang duren maar dan waren we er toch echt!

Haad Rin, hét strand

Zoals we volgens mij al hadden verteld vindt op Koh Phangan de beruchte Full Moon party plaats. Wij waren in eerste instantie teleurgesteld dat we dit moesten missen maar na meer te weten te komen over dit feest viel de teleurstelling steeds minder zwaar. Wij kwamen twee dagen na de Full Moon party aan en de mensen massa die het eiland verliet was bizar. Daarnaast had elke hotelkamer op het eiland vol gezeten en waren er weer veel ongelukken gebeurt in de week van het feest.
Nu bijna iedereen weg was was het voor ons heerlijk rustig en hebben we al vrij snel een (na enig gezoek over het strand) een mooi bungalowtje met zwembad aan zee bemachtig voor een goede prijs.
We konden er ook veilig een scooter huren en er was zelfs een grote supermarkt om de hoek.
De dag zelf hebben we lekker zwembad gehangen, gegeten in een stalletje en een biertje gedaan bij zonsondergang op het strand.
De volgende ochtend begon met ontbijt op t strand, zwemmen in zee en het zwembad en vervolgens een scooter gehuurd om wat van het eiland te zien.
We zijn gaan rijden naar het noord-oosten omdat a) de kustweg bijzonder mooi, en leuk om te rijden, was en b) daar dé snorkel spot van het eiland te vinden was. Ja heerlijk zwemmen in zee met een snorkel op je kop dus. Drie maal raden wat ik vergeten was om in te pakken. Inderdaad m'n zwembroek.
Met de scooter snel naar een winkeltje gereden om daar voor 4€ een nieuwe zwembroek te fixen en met een de snorkels het water in.
Het mooie aan dit eiland is het kleine eilandje dat voor de kust ligt en waar je heen kunt lopen.
Het snorkelen viel in het begin nogal tegen, veel zand en bijna nog meer zeekomkommers....maar eenmaal verderop bleek het een mooie onderwater wereld met veel, veel en veel visjes. De duikbrillen en de lucht besloegen nogal dus we keerde na een uurtje weer terug.
Het begon een beetje te spetteren en daarom besloten we weer op de scooter te stappen. Ellen heeft het hier overgenomen en reed ons via een 7/11 voor een magnum naar onze bungalow terug.
'

Dit strand dus

We zaten natuurlijk op het eiland van de Full Moon party en wilde graag hét strand zien. Dus na een kleine twintig minuten kwamen we aan op een bijzonder mooi, groot, wit strand. Een hele mooie locatie die elke maand misbruikt wordt door 40.000 mensen en waar nu overal glas bezaaid lag.
Voorzichtig zijn we heen en weer gelopen en hebben alsnog genoten van de mooie omgeving.

De dag erna hebben we toch besloten om naar Koh Tao te gaan ondanks de horrorverhalen en de zogenaamd hoge prijzen van alles op dat kleinere eiland.
Koh Tao staat bekend om zijn duikscholen, spots en atmosfeer en dit merkte je al aan boord van de boot. Overal werd iets gerelateerd aan duiken aangeboden.
We zijn op Koh Tao voor het eerst echt uit eten geweest. We ging écht uit eten. Soep, bier, voorgerecht en een toetje! Feestelijk hoor. En dat voor 15 euro, totaal.
Het eiland is echt schitterend met turkoois blauw water, rotskusten en kronkelwegen. Je kunt er ook voortreffelijk snorkelen en ons werd aangeraden naar Shark Bay te gaan.
Wij met onze scooter daarheen (een minder sterke scooter dan op de andere eilanden) en dat was de rit van m'n leven. Hellingen van zo'n 30 procent op onverharde wegen of slecht asfalt. Ellen moest stukken lopen omdat de scooter het anders niet aan kon en na een kleine twintig minuten rijden bereikte we het eerste strand.

Bovenwateraanzicht van ons huisrif

Pech voor ons, het bleek hard te waaien aan deze kant van het eiland waardoor het niet echt makkelijk snorkelen was. We hebben aan de kust wel erg veel leuks kunnen zien maar de haaien (die, wat achteraf bleek, in het diepe gedeelte zitten) bleven uit, Turtle point en Sharkbay hebben we achter ons gelaten en we zijn door gecruised naar het noordelijke deel van dit eiland waar een resort zit.
Dit resort heeft een privébaai waar iedereen mag komen snorkelen, We waren noga sceptisch sinds onze vorige snorkelervaringen maar zodra we door het kristalheldere water de vissen al konden zien doken we er snel in.
En wat een beleving! Hele scholen vissen waar je doorheen kon zwemmen máár zonder er 1 aan te raken. Mooie diepe koraal riffen vol met visjes en kleuren. De ondergaande zon over het water en het mooie eiland op de achtergrond. We hadden hier de hele dag kunnen snorkelen!
De zon ging onder en op de scooter terug was dit een schitterend gezicht, we hebben onze scooter bij onze (alweer) bungalow gezet en na een potje pool zijn we gaan struinen voor eten en bier.
Het bier hebben we gevonden, om 21:00 zaten we op een strand voor een bar lekker op kussens te kijken naar lui die ons vermaakte met een vuurshow. We dachten dat dit een korte act zou zijn maar ze bleven bezig. Heerlijk om te zien hoe ze met allerlei soorten vuurspeeltjes spelen. De muziek, zee, het bier, vuur en gezelschap maakte het een heerlijke avond die bijzonderder werd door de interactie met die vuurspelers.

Kjoet, onze bungalow

Er werd een lang touw in de olie gedoopt, aangestoken en rond geslingerd, vuurspringen! En we mochten uiteraard mee doen. Na enige twijfel toch besloten de sprong te wagen, wat hebben we gelachen en gelachen om anderen. Sommige bakte er niks van en kregen een brandt touw in hun nek of tussen hun benen, zonder ernstige verwondingen maar toch even schrikken.
Nadat de vuurlimbo ook nog uitgebreid gespeeld was zijn we de club in gegaan en na een aantal uur lange we draaiend onder onze klamboe.

De dag erna hebben we genoten van een ontspan dagje, begonnen met snorkelen in het koraalrif onder ons balkon en de rest van de dag gespendeerd op het strand. Alles wat een tropisch eiland te bieden heeft en niets meer of minder dan je verwacht. De avond zelfs nog terug gegaan voor een nieuwe ronde vuurlimbo en touwtjespringen maar dit keer met camera! Dit was onze laatste dag in het mooi zuiden van Thailand, en we hebben genoten! Bijna sentimenteel om daar afscheid van te nemen maar de dag erna moesten we door.

Na het uitchecken hebben we onze laatste uurtjes versnorkeld in een ander deel van ons 'huisrif' en we konden er geen genoeg van krijgen. We moesten om 14:00 wel echt onze boot halen en dat hebben we dan braaf gedaan. De terugreis was verder niet zo boeiend alleen wil minder comfortabel dan de heenweg....
Na vele uren kwamen we aan in Bangkok, om 05:30..... super handig.

Zonsondergang Koh Tao

Aangezien Ellen over een maandje jarig is leek het ons leuk om dat alvast te vieren, aangezien ze dan nog ergens in Azië zit. Ik heb voor ons dus maar een super de luxe fancy hotel geboekt in Bangkok, met zwembad, fitnesszaal, bar, leuke locatie etc. Na flink afgezet te zijn door te taxi konden we om 08:00 al inchecken al was onze kamer nog niet ready. Wel mochten we al lekker van het zwembad gebruik maken en dat hebben we dus maar gedaan. Heerlijk slapen en zwemmen tot we twee uur later de kamer in mochten, wat al fijn was omdat normaal om 14:00 pas een kamer beschikbaar is.

Vanuit ons hotel kregen we gratis vervoer naar het metrostation waarna we naar dé mall van Bangkok zijn gegaan. Siam Paragon is een bijzonder grote en indrukwekkend mall met de meest bizarre etalages die ik ooit gezien heb. We hebben hier weer net zoveel rondgekeken als we in Jakarta altijd deden. De meest rare winkels, bioscopen, dure merken en mooie versieringen kwamen voorbij, gegeten bij de bakker en zelfs nog wat souvenirs op de kop getikt. Het was leuk om de ander kant van Bangkok ook eens te zien.

Helaas was dit echt onze laatste dag samen en dat besef kwam steeds meer binnen. Zeker nadat ik alles had ingepakt en helemaal ready was voor mijn lange terugreis. Nog 1 keer samen van straat eten en dan slapen en vroeg op. Om 7 uur vertrokken we naar het vliegveld en na een emotioneel afscheid moest ik nog bijna haasten voor mijn vlucht ook....

Thailand zat er voor mij alweer op. Ellen reist nog twee maanden door Vietnam, Laos, en Cambodja verder met een vriendin maar ik moest echt terug naar Nederland.

Het was een bijzonder, mooie, indrukwekkend en vooral heerlijk maand waarin er weer wat hoogtepunten aan mijn leven zijn toegevoegd.

4 Pai & Koh Chang - Thailand 2015

We hebben nu in Bangkok een extra dagje over omdat we beide nogal ziek, zwak, misselijk zijn, dus dan is er tijd om in een internet cafe wat foto's te uploaden en een blog te schrijven.

De afgelopen week zijn we van Chiang Mai naar Pai gereden, een hippie dorpje in de berg in Noord Thailand. Een super relaxte plek maar erg veel toeristen, geen vervelend toerisme maar wel erg druk. We konden geen scooter meer krijgen dus moesten we op fietsjes de super stijle bergen bedwingen. Dit was dan ook slopend en eist veel energie en geduld. We hebben in Pai snel alles bekeken wat we wilden zien omdat we slecht 1 nacht hadden. We hadden een tof bungalowtje net buiten het centrum en moesten helaas de dag erna al weer terug naar Chiang Mai. Kort maar krachtig!

De bus bracht ons naar Mea Rim waar we bij Har en Marijke op bezoek zouden gaan. Wij zijn naar het Four Season hotel gelift en daar even gevraagd of we binnen konden wachten ( wat een bizar park is dat!)
Marijke kwam ons op halen in hun pick-up truckje en ik sprong snel in de laadbak omdat dat hier mag. We zijn in die zelfde laadbak gesprongen om hun zoons van school te halen. Genieten met de ondergaande zon op je gezicht, wind door je haren, rijstvelden en bergen om je heen. Na een gezellige middag heeft har ons in het centrum van Chiang Mai afgezet waar we snel nog een hostel voor 1 nacht gefixt hebben.

De nachttrein bracht ons van Chiang mai naar Bangkok waar we na een aparte nacht snel in een tourbus sprongen naar Trat. Vanaf Trat vervolgens naar de haven en daar op de ferry naar Koh Chang.

Koh Chang is een eiland in het oosten van Thailand en de hele reis duurde zo'n 26 uur. Gesloopt stapte we het resortje op wat we geboekt hadden en werden ontvangen door een Nederlands stel! Erg leuk, makkelijk, vertrouwd, en een super gave locatie. Dit beloofde veel goeds voor ons verblijf op Koh Chang van 4 nachten.
De eigenaren gaven ons erg veel goede tips en hielpen ons met alles wat we nodig hadden, we hadden het allemaal uitgestippeld en het ontspannen kon beginnen. De eerste echte dag pakte we de kano van het resort en hebben we ongeveer 5 km gepeddeld naar het dichtsbijzijnde onbewoonde eilandje. Hier konden we mooi relaxen en niks doen, heerlijk vrij, beetje snorkelen, en weer terug varen. Kats verbrand uiteindelijk maar het was wel een mooi avontuur.
Die middag hebben we nog een scooter gehuurd en zijn we naar de zuidkant van het eiland gereden, hier is een havenstadje gebouwd op een pier, veel winkeltjes, een duikschool en mooie uitzichten. In de avond hadden we zin om uit te gaan en zijn de ander kant op gecrost in de hoop wat leuks te vinden. Het bleek al gauw vrij uitgestorven te zijn maar we er waren veel mooie boomhut/lounge barretje waar we cocktails konden drinken en spelletjes konden spelen.
Na een biertje en een potje pool zijn we weer richting huis gereden. De dag erna stond een lange rit naar het zuiden op het programma.

We vertrokken richting Long Beack, het zuidelijke puntje van het eiland, omdat de weg niet rondom loopt moesten we van het zuidwesten (waar we sliepen) naar het hoge noorden en via de andere kant weer naar het zuiden. Ongeveer 2 uur met de scooter inclusief een aantal stops bij strandjes en een mooie pier.
Long Beach bleek de lange rit meer dan waard, een schitterend uitgestorven paradijsje met heerlijk water, zonsondergang, palmbomen en rust! Genoten van wat eten en drinken en na een aantal uur weer aan de reis terug begonnen. De terug weg was slecht 1 uur omdat we lekker door konden rijden.

Die avond hebben we een tweede poging gedaan maar ook weer niet succesvol, er waren wel veel ladyboy shows op straat maar nou niet bepaald ons soort entertainment.

De dag erna was onze relax dag, de laatste echte dag op Koh Chang. We zijn naar LonelyBeach gelopen en hebben daar genoten van de zon, zee en strand. In de avond de zonsondergang bewonderd bij een beach bar waar ook vuurshows werden gegeven en na een biertje of drie wilden we wel wat eten.
We zagen een knul lopen met bakken eten en vroegen waar dat vandaag kwam, hij vertelde ons dat zijn tent iets verder op stond en wij vroegen of hij ons kon brengen. Tuurlijk kan dat, dus met z'n 3en op de scooter en 5 minuten laten bij zijn baas wat te eten besteld. Heerlijk die vrijheid in Azie.

De nacht was minder relaxt want Ellen werd ziek, en de busreis de volgende dag maakte dat niet veel beter. We waren beide nogal futloos en besloten de reis naar het zuiden te onderbreken in een hostel in Bangkok en zo zitten we dus hier. Vananvond vertrekken we naar Koh PhaNgan en dan horen jullie weer meer!

3 Chiang Mai Jungle Tour - Thailand 2015

Ik zal verder gaan waar we vorige keer gebleven waren. Na het fixen van het hostel zijn we met onze reis compagnon op straat nog iets gaan eten. De volgende ochtend uitgeslapen en toen weer fris en fruitig op pad gegaan. Op fietsen hebben we door de stad gereden en, verrassend genoeg, weer veel tempels en Buddha's gezien.

Eigenlijk denk ik: de zoveelste tempel, honger!

Die dag hebben we ook een jungle tour geregeld, 2dagen 1nacht. Deze heeft plaatsgevonden van zondag (25jan) tot maandag (26jan). 
Chiang Mai is een leuke stad, er hangt een leuke sfeer en er zijn veel toeristen. Die avond zijn we op aanraden van anderen naar Zoe in Yellowbar geweest, dit is een leuke plek om een drankje te drinken maar het deed ons meer aan een stap-vakantie denken als Cherso. Op een gegeven moment liep het dan ook uit de hand en werden er drie jongens uitgezet. Daar bleef het niet bij, want ze werden door de guards erg hardhandig op straat gegooid waarna een knokpartij ontstond.







De dag erna was een rustig dagje, vooral om weer wat dingen te plannen. Zo zijn we naar een internet café geweest, wat 15 baht (€0,40) per uur kost. Hier hebben we geprobeerd een back-up te maken van de foto's tot nu toe maar dit ging niet heel snel. Na hier twee uur te hebben gezeten, hebben we aan de overkant van de straat bij een super leuk uitgegroeid straattentje, genaamd Funkymonkey, heerlijke hamburgers gegeten. Ja, toch even wat Westers eten tussendoor. 

Funky Monkey!

Verder hadden we via het hostel bustickets naar Pai gekocht (de bus waar we nu in zitten), en ook geregeld dat zij onze treintickets terug naar Bangkok gingen kopen.

Na al dat regelen was het tijd voor iets leuks. Dit was de ontmoeting met Marijke en Har. Zij wonen met hun twee kinderen in Chiang Mai, het leek ons erg leuk om hen te ontmoeten! Dit was dan ook super. Veel verhalen uitgewisseld en tips gehad. De tijd vloog voorbij, en zo maakten we een nieuwe afspraak voor 28jan om naar hun huis te gaan. We kijken er erg naar uit om dat te zien en meer verhalen te horen.

Op de olifant!

Die avond was het tijd om de tas weer in te pakken want de volgende ochtend moesten we om 6 uur vertrekken voor de jungle tour.

Zo gingen we met een super leuke groep van 10 mensen op avontuur, afkomstig uit Duitsland, Frankrijk, Italië, Estland en Amerika. Deze trip leek op de tours die we in Indo ook gedaan hebben, al ging het hier meer over het overleven. Zo moesten We zelf fruit uit de bomen schieten met een katapult, ratten vangen voor het ontbijt en helpen met koken. 

Chup!

Onderweg naar de jungle stopten we eerst om olifanten (ook wel dikkerds genoemd) te wassen en te rijden. Het rijden deden we zonder stoeltjes en dat schommelt lekker heen en weer. Het meest toeristische ding om te doen in Thailand natuurlijk maar alsnog erg de moeite waard. De olifanten konden ons kusjes geven, wat een rare en natte zuig achtige kus was en er ook nogal humoristisch uitziet .
Na een trekking van een paar uur, kwamen we bij een village waar we zouden overnachten. Het is lastig of eigenlijk onmogelijk om met de mensen van daar te communiceren maar toch lijkt het alsnog ze het leuk vinden dat we er zijn. Het avondeten was heerlijk en na wat kaarttrucs rond het kampvuur (zoals altijd met zo'n trip) zijn we gaan slapen. 

Ellen met der hoofdlampje

Hots, groot mes joh!

Na een heel koude nacht van weinig slaap, was het tijd om de ratten vangst te bekijken, deze klaar te maken voor het eten, en brood te roosteren boven het kampvuur. Volgens gingen we weer op pad. Dit deel lopen was voornamelijk over de top van bergen waardoor we een prachtig uitzicht hadden. Onderweg zijn we bij een schooltje gestopt . Vanaf daar verder met het busje (ook wel een pick-up genoemd) naar de rivier waar we op bamboevlotten de rivier af gingen. Dit klinkt heftiger dan het was al was het wel leuk! Volgens reden we door naar een waterval, de grootste in Thailand. Hier snel een duik genomen want het water is natuurlijk ijskoud en toen weer terug naar het hostel. Als afsluiter zijn wel met een deel van de groep nog wat gaan drinken bij een rooftopbar. Wat ons nu wel duidelijk is, is het verschil tussen het droog- en regenseizoen. Tijdens de trekking was het dit keer niet glibberen en glijden, maar daarentegen is het landschap een stuk droger en minder groen.

Wist je dat....
- Ze hier trouwens ook links rijden, op de fiets is dat soms nog wel verwarrend. 
- Banana Roti ons favoriete eten tot nu toe is, als toetje tussendoortje of wat dan ook. Daarnaast vallen alle typische Thaise gerechten ook in de smaak.
- De taal erg lastig is om te leren, verder dan "Sah Wah Dee Kha" (Hallo voor vrouwen) "Sah Wah Dee Khap" (Hallo voor mannen) en "Khap Khun Kha/Khap" (Bedankt) komen we nog niet.
- Rijden onder invloed gebeurt hier gewoon, mocht je gepakt worden moet je een boete van maar liefst 100 baht betalen (€2,50). Dit is niet uit eigen ervaring. 
- Europese auto's zijn hier nog veel duurder dan bij ons. Er moet namelijk een import tax van 2,7 voor betaald worden. Dus het bedrag zoals in Europa keer 2,6. 
- het Nederlandse woord 'mooi' betekent 'kut' in het Thais.

2 Ayutthaya Avontuur - Thailand 2015

Dus.....zo gezegd zo gedaan stonden wij, Justin, Rianne, en wij(wij) voor de Starbucks op een taxi te wachten die ons naar het station wilde brengen, een rij van 10 taxis was nodig om de juiste te vinden maar we zaten erin. Op het station bleken de kaartjes slechts 20baht/50 cent te zijn, en dat voor een reis van 1,5/2 uur. Ayutthaya is een stad die wordt gesierd door oude ruines en niet door goud en glimmers. Door de Birmanezen is alles kort en klein geslagen maar nu is het een rustige toeristen stad zonder veel gedoe.
Na een pondje en een tuktuk, inchecken in het hostel en 4 fietsen gefixt te hebben dreef onze honger ons naar de hoek van de straat, een top tentje met lekker voer.

De fietstocht bracht ons langs allerlei vervallen tempels, de een nog groter dan de ander en zeker indrukwekkend. Naast al het moois bleek het ook nu weer erg gezellig met onze reisgenoten en dus zijn we weer in een het zelfde tentje beland voor het avondeten. Justin en ik waagde een gok en gingen voor Rode Curry, tevergeefs dit bleek veel te heet. Na een biertje besloten we om de laatste tempel te bezichtigen, die om de hoek bij ons hostel lag. Deze zou 's avonds mooi verlicht moeten zijn en gratis toegang hebben. De guard voor de poort wees ons op de klok maar we begrepen het niet, hij wilde 50 baht als entree


en we vroegen of we slechts een foto mochten maken. De poort bleek niet op slot en we glipte snel toch naar binnen. Opeens reden er twee motoragenten voor, die met de bewaker spraken en vervolgens naar ons riepen. Nu hadden we het gedaan dachten we en kwamen al veronschuldigend en zogenaamd niets begrijpend terug gelopen. Wat bleek? De agenten vonden ons zo interessant dat ze met ons op de foto wilden! Wij dan natuurlijk ook met hen.

Na deze grap was het bedtijd want de volgende ochtend moesten wij weer vroeg op voor de bekende Buddha-in-de-boom tempel alvorens we om 9 uur op het station wilden staan.
Het spannendste was de vraag of we wel een kaartje konden krijgen voor de vaak drukke trein naar Chiang Mai. Op het station bleek dat we de enige twee vrije stoelen naast elkaar nog konden krijgen en voor slechts 15 euro lieten we ons vrijwillig 12 uur opsluiten in een trein.

De lange rit bracht ons langs allerlei landschappen en dorpen, groene rijstvelden en dorre graslanden. We hadden eigenlijk meer bergen en rijstterrassen verwacht maar deze bleven vrijwel uit. Rond een uur of 6 ging de zon onder en dit resulteerde in mooie foto's vanuit de voordeur van de trein. Je kunt hier dus naast de machinist gaan staan als je daar zin in hebt.

21:30 was de aankomst tijd van deze slome, koude, lawaierige, het-klinkt-nu-veel-erger-dan-het-werkelijk-was, trein. Met een medereiziger pakte we een TukTuk naar een Hostel dat ons aangeboden werd. Een ritje langs vele barretjes en restaurants resulteerde in ons nieuw verblijf voor minstens 1 nacht. We hadden werkelijk geen idee waar we terecht waren gekomen maar het zag er goed uit en de vrouw was erg vriendelijk. Wij gaan akkoord! En dat voor slechts 6,65 per nacht.

Wat de dagen in Chiang Mai ons zouden brengen was nog niet duidelijk maar dat regelde we die volgend ochtend wel. Dat lees je in de volgende aflevering!

1 Bangkok Madness - Thailand 2015

Samen met Ellen schrijf ik deze blog over onze reis door Thailand, voor mij een avontuur van 'maar' 25 dagen en voor Ellen ongeveer 3 maanden, niet alleen door Thailand maar ook door Laos, Vietnam en Cambodja.

Het begon alweer 7 dagen geleden, op zondag 18 januari, de dag dat we beide naar Bangkok vlogen maar via een andere route. Ik vloog met KLM naar Moskou om, na een helse tussenstop van 8 uur, door te vliegen met AeroFlot, de Russische nationale vluchtmaatschappij. Veel chagrijnige Russen en een ervaring rijker. Ellen vloog met Air France naar Parijs en na 2 uur wachten weer in een ander Air France toestel te stappen naar Bangkok.

Een uur of 10 later stonden we beide aan de grond in Bangkok, Ellen heeft hier op mij staan wachten en samen konden we het avontuur beginnen in de wilde stad. De trein bracht ons de stad in en de taxi vervolgens braaf naar ons hostel. Lucky House in het backpackers centrum van deze metropool.
De aziatische cultuur deed ons beide veel denken aan Jakarta waar we zulke goede herinneringen aan hadden en het voelde weer een beetje als thuis.

De dag gevuld met een verkenningstocht door een deel van het toeristsche centrum van de stad, Khao San Road, waar echt alles weer overvloedig aangeboden wordt. De starbucks kon ik niet overslaan en de straat tentjes moesten ook worden geproefd. Voor de mensen die er zijn geweest, het deed ons denken aan Kuta Bali, de drukte, de toeristen, de verkopers, alles...

 Na een middag dutje werd het avond en stond er Mie met kip van de straat op het menu. Na wat rond struinen zijn we in een top tentje beland waar een hele relaxte sfeer hing. Hier hebben we een aantal Leo biertjes gedronken en toen het ging sluiten weer, via Khao San Road, naar ons hostel gelopen. Het sluit hier, tot onze verbazing, allemaal al vrij vroeg, rond 12 uur gaat alles dicht.

Dag twee begon met het idee om zoveel mogelijk tempels te zien, hier zijn we dan ook een heel eind mee gekomen, te beginnen met het Koninklijk Paleis dat meer pracht en praal vertoond dan mooi is. Het is een gebied ter grootte van ongeveer 40 voetbalvelden gevuld met grote gebouwen, tempels, gouden koepels, en duizenden buddha's. Alles glimt en shined en zonder zonnebril niet uit te houden. Een leuke bijkomstigheid, de lucht was hier strak blauw, iets wat wij niet gewend zijn van Jakarta. Als kroonjuweel kun je in dit complex de Emerald Buddha vinden, die overigens gewoon van smaragd gemaakt is, met zijn eigen, seizoensgebonden, klederdracht.

De volgende tempel was Wat Poh maar onderweg werden we aangesproken door een man die ons vertelde dat deze dicht was rond het middaguur en dat we beter in de tussentijd naar wat andere tempels (die volgens hem wel open en gratis waren) konden gaan met zijn Tuk Tuk meneer. En dit voor slecht 1 euro voor een rit van 2 uur, ik vond het maar vaag en vertrouwde het al niet helemaal maar we zijn toch gegaan. Na de eerste stop bij wat Buddha's reden we door naar de tweede stop, een kledingzaak. Hier werd van ons verwacht dat we net deden of we erg geintereseerd waren in zijn kleding en maatpakken alvorgens weer te vertrekken. Dit waren we echter niet en dat vertelde we de verkoper dan ook gewoon. Hij wees ons weer de deur en de Tuk Tuk meneer vond dit niet prettig. Wij begrepen het nog niet helemaal maar kregen een kaartje in onze handen gedrukt waarop stond dat hij gratis benzine kreeg als wij de verkopers bezig hielden.
Hier begon de onenigheid, wij boden hem 100 Baht/2,50 euro voor zijn bezine als hij ons gewoon langs die tempels reed, maar nee dat wilde hij niet. Hij stopte voor de volgende kledingzaak en hier werden wij, en hij, een beetje boos. Uiteindelijk ging hij niet akkoord met de 100 baht en verzocht ons dwingend zijn Tuk Tuk te verlaten. Wij weigerde te betalen en hij reed woedend weg!
Na dit kleine avontuurtje zijn we snel in een taxi gestapt en terug gereden naar ons hotel. Hier hebben wij na een kleine stop weer een taxi gepakt die ons voor een klein bedrag afzetten bij Wat Poh.

Wat Poh is naast een groot complex met veel buddha's en veel tempeltjes, koepels, goud en bling, vooral bekend om een gigantische liggende Buddha met een lengte van 44 meter. Hier hebben we weer alle hoeken en gaatjes bekeken.
Tijdens het struinen kwamen we een stel tegen dat ik op moskou had ontmoet, en we hebben ze vervolgens meegevraagd naar een skybar waar wij die avond heen wilden gaan. Dat leek hun leuk en om 21:00 diezelfde avond zaten we weer in een taxi, dit keer richting het zakencentrum.
Op de top van het gebouw bevindt zich de skybar waar een deel van The Hangover is opgenomen, de drankjes waren niet te betalen en we zijn na een aantal foto's dan ook weer lachend de deur uit gegaan. De skyline viel ons ook nog redelijk tegen want de omliggende gebouwen zijn helemaal niet hoog.

Terug bij Khao San Road zijn we vervolgens naar het zelfde barretje als de vorige avond gelopen en daar met bier in een relaxte stoel beland. Na veel gezelligheid werden we door het personeel weggekeken om 1 uur (een uur na sluitingstijd) en vonden we ons heil in een 24uurs bar. Wij vroegen Rianne en Justin naar hun plannen, en zij zouden een aantal maanden door Thailand reizen, ze hadden dus alle tijd. Wij wilden die volgende dag naar Ayutthaya en hebben voorgesteld die met z'n 4en te doen. Zo doende waren de plannen gesmeed. De volgende dag begon hoofdstuk twee, en verlieten we Bangkok.