Pramuka pier, credits naar iemand anders. |
Het niveau van Binus International is vergeleken met Nederland niet bijzonder hoog en nogal strict. Elke les moet je in klokken, telefoons zijn "verboden" en voor activiteit in de les krijg je een cijfer. Ook al verschilt dit per leraar. Het engels van de lui hier is eigenlijk ook om te huilen.....
Wat we veel liever doen is natuurlijk het land zien en dat lukt best aardig.
Een klasgenoot had een trip naar Pramuka Island, 1 van de "Duizend Eilanden", gepland voor alle internationale studenten. Een local ging mee om alles te vertalen maar dat bleek niet bepaald een succes, verzamelen om 3:15 dat de boot om 5:30 zou vertrekken leek me nogal verdacht. Uiteindelijk vertrok de boot om 7:30 zoals altijd.
De hele groep op Pramuka |
's Avonds is er Pramuka genoeg te doen, het is een vrij groot eiland en schijnbaar geven veel mensen familie feestjes, we zijn met 30 man gewoon een party gaan crashen en de locals vonden het maar wat leuk. Karaoke is ook hier een populair tijdverdrijf en we waren gedwongen mee te doen.
Een nacht op een eiland is meer dan genoeg, elk eiland 1 keer zien ook en dus vertrokken we de volgende dag weer naar Jakarta. Het smerige water van Muara Anggke Haven in Jakarta vergeleken met het tropische water van Pramuka is het grootste contrast dat je je kunt voorstellen en eigenlijk ook schokkend. Dat de Jakartanen hun land zo kunnen vervuilen is diep triest
The Floating Market, massage huis. |
De beste manier om hier rond te reizen is toch wel met de trein, luxer dan in Nederland en 4x zo goedkoop. Je moet alleen kaartjes op naam kopen en dan kun je genieten van het mooie landschap van Java.
Bram was zaterdag jarig (20) dus dat hebben we vrijdag - zaterdag even goed gevierd op de campus en bij Lucy in the Sky bar. Officieel mag je pas op je 21ste drinken hier maar aangezien uberhaupt geen enkele regel gehandhaafd wordt is het niet moeilijk overal binnen te komen.
Plus het feit dat Bram in Yogyakarta door iemand 29 jaar is geschat. We komen na het stappen vaak pas terug als de moskee begint te roepen dat het half 5 is.
Zaterdag ochtend was het kort slapen, inpakken en vervolgens om 13:15 in de trein stappen naar Bandung.
Bandung staat bekend om het eten, textiel en de vulkaan en dat hebben we gemerkt.
Onze local stond ons op te wachten met zijn scooter en heeft ons echt super geholpen met alles wat we nodig hadden. We zijn neer gestreken bij The North Sea Restaurant waar ze stamppot, broodjes kroket en bitterballen op de kaart hadden staan. Eindelijk had ik stamppot kunnen eten maar het was weer eens op....
Op de zondag stond onze chauffeur voor de deur die ons langs alles zou rijden wat we wilden zien. Op naar de vulkaan dus, de actiefste vulkaan van Java. Helaas iets te actief want hij was gesloten vanwege de gevaarlijke situatie. Snel door naar de thee velden, dit is dus 1 van de dingen die je op de reclame ziet. Het klassieke beeld van Java, thee velden met slingerende paadjes op de heuvels van Bandung. Je kunt zonder te vragen dwars door alle plantages lopen en thee plukken om zelf te zetten ( moeten we nog proberen
Aan de voet van de berg was een drijvende markt, een soort recreatie park met een meertje waar vanaf bootjes eten werd verkocht, leuk om te zien maar geen gemis.
Floating market bootjes. |
Dit was ook gelijk de eerste tropische bui die we tot nu toe meegemaakt hebben en het was eigenlijk alleen maar toegevoegde waarde aan de ervaring. Ook dit voelde weer alsof ik in een reclame zat.
Bram en ik pepers etend |
Helaas konden we maar 3 dagen genieten van Bandung en vertrok de trein, met ons erin, om 16:15 weer terug naar de grote stad.
De klassieke thee velden bij Bandung. |
Later meer!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten