7: Makin' waves. (Jungle tour and Volcano climb.)

En zomaar weer een maand voorbij, en wat een maand was dat zeg!  De stad Jakarta verbaasd me met de dag minder ( logischerwijs) en is alleen nog maar het toneel van de Universiteit, Starbucks, uitgaan en de dagen op Binus Square ( ons appartementen complex).
Voor ons op een na laatste uitstapje moet ik even terug spoelen naar zaterdag 12 oktober tot dinsdag 15 oktober.
Sawarna Beach, een strand in het zuiden van Java op "maar" 200 km rijden van Jakarta. Alles was geregeld door een Indonesische studente en de groep bestond uit ons 8, een aantal Koreaanse en een tal Indonesische. Een groepsreis vraagt om een tourbus en dat hebben we geweten ook. 200 km kost in Nederland al gauw 2 uur en hier dan wel een keer of twee zolang, zou je denken!. Niets is minder waar, vanwege de extreme drukte, extreem slechte wegen en extreem steile bergen deden we er maar liefst 9 uur over. Geen ramp, we kwamen om 4 uur aan en hebben toen nog snel een homestay moeten vinden aangezien de geboekte homestay uit vier tweepersoonskamers bestond en we met 22 mensen waren.
Ons nieuwe homestay koste een schrikwekkende 3,20 per persoon per nacht inclusief water, ontbijt, diner en zelf een douche.
Sawarna beach zelf was de reis meer dan waard, een gigantische baai waar de golven in opgestuwd werden tot ongeveer twee meter hoog, klippen aan de ene kant en rosten aan de andere kant van de baai, brandende zon en mooi wit zand, palm bomen en bamboe hutjes. Alles wat je van een strand zou verwachten.
Toen de avond viel kwam het idee om een kampvuur te maken op het strand en zoals dat hier in Indonesië hoort, alles kan geregeld worden als je zelf maar niets hoeft te doen.

Voor 30.000 IDR (2 euro) hadden we local die een kampvuur voor ons maakte en aanhield onder de palm bomen vlak bij zee.
De zondag hadden we in de ochtend wat halve surfplanken van de homestay gepakt om mee te bodyboarden wat verrassend goed werkte. En 's middags zijn we op eigen houtje wat grotten gaan verkennen in de klippen en 's avonds aan de andere kant op de rotsen de zonsondergang bewonderd.
De Indonesische studenten vonden het belangrijk dat we elke avond samen aten maar aangezien ons homestay (waar alleen wij 8 in zaten)  het lekkerste eten voor bleef schotelen voelden we ons gedwongen om twee keer te dineren, elke avond. Dus ook de zondag. Na heerlijke veel stukken kip naar binnen te hebben gewerkt werden we naar het strand gedirigeerd om daar nog eens op het strand te BBQ'en. nóg meer kip! Wel erg lekker en gezellig.
Maandag was surf-dag en we hebben dan ook bodyboards en surfplanken gehuurd om eens te kijken of we dat zouden kunnen, de golven waren vreselijk hoog, het board te klein en mijn ervaring te weinig om er veel van te maken maar leuk was het zeker. Na 4 uur kon ik eindelijk 4 seconden staan om vervolgens op z'n kop uit zee gegooid te worden door de branding. Gehavend, geschaafd en gebroken ben ik na de lunch maar gestopt om te ontspannen en bij te komen.

De dag erna, nationale feestdag dus een extra dag vrij, was de terugreis en met een verbluffende 7 uur hebben we het record dik verbroken.
Het weekend erna ( en de dagen ertussen) zijn we in Jakarta gebleven omdat er veel werk verricht moest worden voor school.........ja ik was ook helemaal in de war. Wel was er tijd om eens echt goed uit te gaan en we zijn in Club X2 beland, een fancy nachtclub waar je voor 6€ entree een drankje gratis krijgt, bier 3,5€ kost en de meeste mensen nogal rijk zijn maar het was het zeker waard.
Dan skippen we weer wat dagen school om bij het beste weekend van het jaar te belanden.
Met bijzonder veel mazzel hebben we het voor elkaar gekregen, we hadden eigenlijk geen plan en geen idee hoe we er moesten komen of waar we zouden slapen maar we wilden perse naar Bogor, om daar in het nationaal park een vulkaan te beklimmen. Om zaterdag om 6 uur op, 7 uur op het station omdat de trein om 8 uur zou vertrekken, tot bleek dat we op het verkeerde station stonden. Snel in een taxi naar een andere station, met geluk snel kaartjes te pakken gekregen en om 7:30 in de trein naar Bogor.
Daar stelde iemand voor om eerst maar een naar een Toerist Office te gaan, en dat was onze mazzel, de drie mannen in dat Office spraken semi Nederlands, en boden ons een 2 daagse tour naar de jungle en de vulkaan aan. Het leek op een mooi verkoop praatje, met wat hand geschreven brieven van wat Nederlanders en wat mooie foto's. Kosten? 60€ all-inclusive eten en drinken. Ja dat kennen we dachten wij, normaal is het eten all-inclusive niet te eten!
Maar het zag er toch wel erg verleidelijk uit en als echte Nederlandse hebben we besloten om voor 50€ mee te gaan, nog veel geld maar we zouden nu wel echt wat mee maken volgens de gidsen. We hadden nog 1,5 uur de tijd om de Botanische tuinen waar Bogor om bekend staat te zien, niet heel bijzonder vergeleken met de rest van het weekend.
Om 11 uur precies stonden ze voor de ingang van het park, ze hadden in dat 1,5 uurtje nog even snel inkopen gedaan en ook niet te zuinig. snoep banaantjes, meloenen, ananas, banaan, brood, liters water, en van alles en nog wat om ons maar te voorzien van eten. Onderweg leerde ze onze namen ( behalve dat ze bij mij van Sander naar Alexander naar Alex gingen) en vertelde ze ons van alles over de omgeving, de Indonesische taal en cultuur. We stopte in een dorpje in de bergen om een rondje te lopen over de Sawa's ( rijs velden) en te laten zien hoe ze hier als kind zich kunnen vermaken met plant tatoeages en riet pijlen. Verder waren er overal bizarre spinnen, spinnen en nog grotere spinnen. Bram en ik hebben lang gewacht om spinnen te zien en nu zullen we niet gauw meer verbaasd zijn over grote spinnen. Er zaten er een paar tussen die mijn tas hadden kunnen dragen of zoals Bram zei: "Als die op mijn hand lopen breek ik mijn hand". Zo groot dat als je zo dood wilt stampen ze met je weg lopen. Nee zonder dollen wel echt groter dan een mensen hand.

Terug in de bus een ruige rit de bergen in over paden waar ik met een normale auto nog niet zou durven rijden zelfs al had ik er alleen in gezeten maar het ging goed. Tot een punt dat we moesten lopen, zwembroek en handdoek mee moesten nemen en de jungle in trokken. Opeens was daar uit het niets een gids die ons de weg wees en hier is het avontuur echt begonnen. Werkelijk een droom die uit komt om te lopen op een plek waar je aan denkt als je denkt aan tropisch regenwoud. Onderweg was het op handen en voeten klimmen en klauteren en onder een waterval door lopen om bij de kloof te komen waar een waterval verstopt zat van 40 meter hoog. Ik denk dat ik nog nooit zoiets moois gezien heb, de tropische geluiden, het gebulder van het water, de wind van de waterval en de gladde rotsen maakte dit echt een paradijs. Wij gingen zwemmen en klimmen en onze gidsen sneden ondertussen een ananas aan die we aten in het water. Misschien nog wel het mooiste, wij waren de enige mensen in de omgeving. Na een aantal uur te hebben genoten werd het tijd om te vertrekken naar onze bamboe hut in de bergen, een huisje die de gidsen gebruiken voor de tour.
En net toen we vertrokken barstte het los, regen en onweer zo hard dat we binnen een minuut doorweekt waren, niet heel erg, hoort erbij. Tot we weer op de rijst velden liepen waar de onweer iets te dicht bij insloeg en de gidsen ons bij wat locals naar binnen loodste om te wachten. Een half uur later bij het hutje, compleet verzopen warme kleding aangetrokken en geluncht ( om 6 uur) met Nasi Goreng Special, gebakken rijst met ei en groenten. Het avond eten om 8 uur was veel te uitgebreid met drumsticks, Gado Gado, Sojabonenreepjes, groeten, fruit, rijst, en weet ik veel wat allemaal nog meer. Vroeg naar bed omdat de dag erna om half 7 de wekker ging voor de tocht naar boven. Wakker worden in de Jungle is heerlijk ( voor de Facebookers, jullie weten precies hoe dat eruitziet ) en het ontbijt bestond uit wentelteefjes met Ananas jam, fruit en goddelijke gebakken bananen.
Met de sokken in de nog altijd natte schoenen viel goed mee en een droog paar kleding achterin het busje op naar het startpunt. Ook hier verscheen uit het niets een gids die ons de weg wees en zo liepen we al glibberend, glijdend en met steeds viezer wordende schoenen naar boven. Her en der kregen we informatie over de flora en fauna en na twee uur lopen was het tijd voor een pauze. 30 minuten later was de jungle opeens verdwenen en lag overal vulkanisch gesteente met de nodige zwavel en de lucht die daarbij komt kijken. Rotte eieren, lekker! De verwachte ronde krater bleef uit maar over de top van de berg stapte we een werkelijk waar bijzonder landschap in. Overal om ons heen kwam kokend water uit de grond, of op z'n minste bloed hete stoom. Zo ver je kon zien stegen er stoom wolken op uit de rotsen en de twee rivieren, de één ijskoud, de andere kokend heet kwamen samen op een punt waar het heerlijk warm was.
Hier gegeten en uitgerust maar het weer dwong ons weer naar beneden en met perfectie. De tocht naar beneden ging bijzonder snel en zo nu en dan vielen er wat druppels maar we hadden er niet 5 minuten langer over moeten doen, want zodra iedereen nog geen seconden ( zonder overdrijven) in de bus zat barstte de bom, regen en onweer zo extreem dat je met een bootje de weg af kunnen gaan, onder de douche droger zou zijn geworden en de ruitenwissers het niet meer aankonden. Tot overmaat van ramp lagen er her en der bomen over de weg die onze gidsen dapper verwijderden in de stromende regen. De storm was zo heftig dat halverwege de route een huisje kapot gewaaid was en ook die lag op de weg. We stonden allemaal buiten de bus om te helpen opruimen maar aangezien de stroomkabels hier ook over de weg gespannen hangen, waarvan enkel aan dat huisje vast, leek het ons te gevaarlijk om te blijven staan op bloten voeten in het water.
Eenmaal terug in Bogor was het afscheid nemen van onze gidsen die ons extreem goed verzorgd hadden, zoveel geleerd hebben en het beste weekend van onze tijd hier hebben waar gemaakt.
Dit keer was het en lang verhaal maar er was ook veel te vertellen, nu is het weer gewoon op naar Starbucks en door naar school.